патем (прил.) - се (зам.)

Патем се сопнуваше, паѓаше и пак стануваше.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Патем се поздравуваа и разговараа и со селаните од другите села, кои ги бодеа пред себе натоварените добичиња.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
2. Додека ѕидарите, мајстор Хусеин и мајстор Абдула, го редеа скелето за минарето и патем се препираа за неговата височина, ибн Бајко веќе убаво се смести во чифликот на село Бразда, што му беше доделен.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Шрафцигерот и кврц – половина слобода. Половинките патем се делат на осминки.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Државо Невада во која се блудничи но патем се вршат и нуклеарни проби.
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Патем се трудиме да не го извалкаме тепихот. И тоа дејствува, нели?
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Патем се чувствувам како некаков женски Дон Кихот кој сѐ уште е засегнат за својата Убава Книжевност, во време кога таа го менува својот лик, кога нештата се мерат со етикети, а не со содржина, во време кога и Литературата ја прекриваат со имињата на нејзините произведувачи. Armani, Eco, Toshiba...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)