пополека (прил.) - и (сврз.)

Никаков звук не се слушаше одвнатре. Ја отклучија вратата уште пополека и ја пуштија Маргот. 32
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Затоа одеа колку што личеше пополека и не можеа да се пожалат дека се измориле.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)