постојано (прил.) - ѝ (зам.)

Најголем удар доби Византија од Бугарите, коишто зазедоа од неа голем дел нејзини земји населени со Словени и од нив образуваа една голема и силна држава, која од VIII век до идењето на Турците на Балканскиот Полуостров скоро постојано ѝ нанесуваше еден удар врз друг.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ја немаше нејзината веселост, што постојано ѝ го прекриваше лицето и ѝ ги осветлуваше очите.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
- Сега ќе ти раскажам нешто многу интересно за Маврово, ама ќе ме слушаш внимателно, важи? – ѝ реков на Дена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но никој не ми е крив, јас постојано ѝ досадувам на тетка ми Оце и ѝ префрлам што ретко доаѓа кај нас со Дена и што немам шанса да се покажам како добра, голема и паметна братучетка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Твојата уста е само за бацување, вели и ме гледа со некој поглед кој постојано ѝ заминува некаде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Устата ја држи затворена, но усните постојано ѝ мрдаат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И во стравот да не ја загубиме засекогаш, постојано ѝ долевавме тензија, не ја остававме да стивне, ја форсиравме нејзината присутност, ја удвостручувавме нејзината магесна заводливост во доживувањето на стотинките од мигот.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Тука постојано ѝ се запираше мислата.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ја зафрли главата наназад покажувајќи му го долгиот бел врат, зафрлувајќи го настрана праменот што постојано ѝ паѓаше преку едното око.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тоа беше за мене голема, незаборавна средба во животот. Mногу години по завршените студии, јас поретко одев на часови по француски јазик кај мојата професорка. Kако некогаш на мојот татко, постојано ѝ носев книги, кои таа ревносно наоѓаше време да ги прочита и потоа да ги коментираме заедно, да ги потцртува со молив за мене позначајните места.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На баба Санда ќе ѝ купам нов сандак за замрзнување, и онака стариот постојано ѝ се расипува, а на дедо Борис нови карти за редење пасијанс, неколку шапки за сонце, а можеби и автомобил, зашто тој никогаш го немал...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Знаеш, пријателче“, велеше тој, „зарем немаш слушнато дека и доставките на душкалата не се вода во решето?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И притоа тие постојано ѝ се џареа в очи, случајно да не им избега некоја од желбите и намерите на таа наивност.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тетка Анѓа долго се врткаше во училиштето и упорно се бореше со немаштијата и гладот, штедејќи го брашненцето за подолги и потешки денови; чичко Петре постојано ѝ помагаше, ѝ се наоѓаше за што било и ја утешуваше дека и ова еден ден ќе помине и ќе дојде време убаво и среќно.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Преживуваше зобајќи ги со гадење затворските дневни оброци со помош на приборот закачен за дрвената маса, додека погледот постојано ѝ беше закован за литографијата на генералот Франциско Франко, која од височина владееше со мрачната средновековна трпезарија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На крајот на краиштата, и самите доктори ѝ велеа дека нејзиното однесување е нормално за сите што се нови во санаториумот, а потоа, порано или подоцна, сите се адаптираат на животот во заедницата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И додека талкаше така низ него, имаше чувство дека некој оди по неа и дека постојано ѝ е зад петиците.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во ваква тишина сè можеш да чуеш.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
На сестра му постојано ѝ крадеше пари, ги наоѓаше па било каде таа да ги скриеше.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Имаше душа за сите наши страдања. А душата постојано ѝ се делеше при сите делби и заминувања..
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Во сеќавањето, постојано ѝ се извишуваше белата тврдина Беаз-куле, околу која летаа белите галеби и најчесто застануваа на нејзиниот врв.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Најлакома, најалчна, беше пингуикулата која секој ден испушташе по еден нов лист; за да ја нахрани, учителот во нејзините свиткани лисја ѝ фрлаше секаква храна, секакви отпадоци; лисјата постојано ѝ беа подзинати како усти од полиња кои чекаат да се нахранат.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)