Татко ѝ ги зеде двете раце, а потем ѝ рече со нежен глас: – Одлучи, мила моја, да патуваме мојата љубов кон тебе. Нашата љубов!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но, потем ѝ стана јасно. Тоа беше гримаса за плач.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)