премногу (прил.) - е (гл.)

„Ах“, рече старецот, „никогаш не сум имал такво нешто. Премногу е скапо.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Премногу е интелигентен. Гледа премногу јасно и зборува премногу отворено. Партијата не сака такви луѓе.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Премногу е жестоко тоа. Немаше сили дури да си ја тресне главата во ѕидот...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Дури и двапати свика: „Еј, зарем не ви се чини дека горната страна е многу истранета“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Изгледа премногу е зафатен со помислата да не се случи некоја незгода.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- И премногу е добра за да виси во службени простории – беше идниот негов заклучок.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Кога ќе бидеш слободен, земи ја! Ја симнав од ѕидот! Фрли ја в оган!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Нека се реси, ти веднаш крпи го. - Па крпениците нема на што да се стават, нема за што да се зацврстат, премногу е ветво.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
-Ми доаѓа да се напијам! Премногу е бистро езерово! – рече Еразмо, брзајќи кон езерото со раширени раце.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Премногу е млад, а младоста и тогаш кога ќе прифати дека човекот не е надарен да лета оваа можност сепак не ја исклучува како чувство па дури и како помисла.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)