- Во право сте. Речиси сум заборавила - носталгично мрмори мојата Doris Day. - Продолжете...
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Речиси сум сигурен дека ако не бев овде Бојка ќе му беше веќе во утробата на мојот постар брат. На Бојка, изгледа, помалку ѝ пречам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Речиси сум сигурен дека имаше зелени очи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Не бев“, рече „и токму заради тоа бев несреќен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Го прашав дали случајно и тој бил ранет .
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури и подзастанав па Бушавиот ме погледна некако зачуден и праша А што се случи? Да земам воздух, реков.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
При ова долго влечкање низ ходниците мислам дека двапати или трипати го слушнав и гласот на Катерина а во еден момент, во ова речиси сум сигурен, на еден од премините претрча и Јана. Ми го пресече патот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И беше со добар фат! Како да работела в болница, толку добро знаеше да ги среди раните“.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Па, речиси сум заборавил на тоа, - рече инженер Александар.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)