сега (прил.) - седи (гл.)

Сега седам, лежам овде, во олимпот на светот, цуцам виски, имам пари и ме боли за сѐ.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Сега седам на тремот и мислам на убавите сенки стопени веќе во синиот чад на зимското небо.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Лев Петрович се поткрена. Сега седеше со плеќата потпрен на аголот од каучот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Арсо сега седи до татка си покрај софрата, чест која се прави само на заслужните и пораснатите луѓе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Од едната негова страна имаше плитка длабнатина, во која сега седеше Винстон и која, кога биле градени становите, веројатно била предвидена за полица за книги.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сега седел на двоколката и ги греел прстите меѓу стиснатите бутови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа, висок и ишчешлан, гледајќи ја Јана мирно в очи, соопштува - тој беше луд; сега седи зад решетки и гризе малтер.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Многумина сакаат ти да ни бидеш башарија. Онисифор Мечкојад се исправил.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сега седи мирно, пиј кафе или мастика и слушај ја наредбата...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)