Да веруваме дека стигна до болницата. А таму лекарите ќе знаат што да прават... нашиот сосед, поп Васил, секогаш ни велеше дека Господ еднакво ги сака своите чеда.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Оние што зборуваат одмерено, човечки, со желба да бидат другарски разбрани, секогаш ни се драги, секогаш сакаме да ги слушаме, сакаме да ги среќаваме, да работиме со нив, да се дружиме.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Па секогаш ни велеа: - Борејќи се за оваа татковина, се борите за вас.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Ручекот, секој ден макарони, секогаш ни почнуваше со извикот „Ме тон Марко емброс!“
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)