51. Ете зошто, еден од најглавните долгови на македонската интелигенција е да се отстранат еднаш за секогаш од Македонија бугарската и српската пропаганда, да се основа во Македонија свој духовен центар за Македонците и тој центар, како и самите Македонци, да нема никакво земање-давање со соседните балкански држави и народи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој ѝ го оттргна од рацете, фасциниран како и секогаш од мекиот дождовен изглед на стаклото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го понесе Париз како неменливо зглавје. Гласот на Коен кој доаѓаше секогаш од некое ќоше. Сите тие жени, исончани тераси, цвеќиња.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Кога Балканот ќе стане Европа, пред Европа да стане Балкан!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Необична перспектива која не ја доживеа мојата Мајка, која се плашеше секогаш од татковите, сега и од моите заминувања.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Плашејќи се секогаш од радикални решенија со смекната душа од селидбите, од ударите на судбината, тој сега гледаше дека децата се ослободени од неговите фрустрации, но го плашеше тоа да не предизвика спротивен ефект во новата средина, па да се урне неговата морална тврдина.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Такви се луѓето од мојот крај. Секогаш од лекарот го бараат невозможното.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Соблечете го, па ќе лекува, ако не го излекува, убијте го! Тој е само лекар, само лекар.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Мајка Ервехе сигурно не стравуваше од претпоследната епизода, туку секогаш од последната, најнеизвесната, присутна само во Татковата имагинација.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)