Секогаш пред да се вратам од Прага за Скопје по цел ден зјапам во Карловиот мост на Влтава Секогаш пред да се врати од Скопје во Прага син ми по цел ден зјапа во Камениот мост на Вардар
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Затоа театарџии, непосредни чинители на театарската уметност, никогаш не се исправајте зад публиката, туку секогаш пред неа!
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Неизвесност ѝ ги стиска со обете дланки тешките, некако доилски валчести боски, и гори, по бедрата ѝ лазат мравки, жена е што секогаш пред спиење е возбудена.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Сонцето е поголемо пред бура, вели дедо, секогаш пред голем дожд е поголемо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дали секогаш пред засолзените очи месечината изгледа како растопено сребро во ноќта?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Земјо, мислеле, разбуди се од допирот на нашето страдање, смекни, стопли се и дај ни топлина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се залажувале и сакале да го излажат својот господ, да се сожали на нив и да не ги заборави кога ќе дојде воскресот и се мачеле да не поверуваат дека гласот на челникот не е потсмешлив, дека е навистина благородна молитва и посредување за добрините што ќе дојдат еднаш, утре, подоцна, само за нив, изѕемнатици со издупчени опинци и издупчени души, онакви какви што биле и што ќе бидат секогаш пред розовите осамнувања на вистинската пролет која сепак ќе ги плисне со надежи.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Мајко, замислено ја погледнал, позамислено отколку пред тоа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Секогаш пред Божик остануваме без брашно. Секогаш.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Му говорев за мојата мајка на која посветив еден цел роман, (објавен во циклусот во кој ќе се најде и романот Амбасади) со нејзиното име и презиме, која беше секогаш пред балканската историја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Имаме само една Мајка и тоа засекогаш... Му ја искажав својата согласност.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
По обичај, со возачот Бешир, кој беше ненадминат на воланот, кога одев кај Арафат, поаѓавме од Картагина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Секогаш пред заминување, како по некој ритуал, ги прегрнував децата, сопругата, без да знаат каде заминувам.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Секогаш пред пушка ќе го дотера зајакот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)