секогаш (прил.) - негов (прид.)

Но секогаш неговиот изострен слух ги фаќаше одгласите од стапките на стражарот како длабок пулс во молчаливоста на овој убиствено осамен свет.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Кемал многу сакал цвеќе и денес секогаш неговата вазна е полна со цвеќиња од сите годишни времиња.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)