секогаш (прил.) - опчинет (прид.)

Тој воедно е и очитување на сосема трагично-несреќната Љубов спрема Бога.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Релевантниот маниристички уметник, за кого што - во однос н а некој објективен систем од вредности - секогаш одново се зборува (токму кога се обидуваме да го одвоиме од бројните имитатори), се обидувал, како и секогаш опчинет со”поклопувањето на спротивностите”, да се потпре на митските слики, на пример со помош на митот за андрогинството или адамството.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)