Имам сто лица, но одразот во огледалото е секогаш празен, лажен, непознат, а имам само една душа која морам да ја пронајдам длабоко во ноќта, кога повторно во мене ќе си најде место осаменоста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Таа добро позната, возвишена, очајнички меланхолична, стара но не излитена, можеби посвежа, спокојна, слободна, горда осаменост.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
А после тоа во годините што идеа погледот му беше секогаш празен и отсатен и скоро и да не зборуваше со никого.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)