тивко (прил.) - поаѓа (гл.)

Криглите пиво, чинивчето со кикирики и пепелникот ја преполнуваат кафеанската масичка. – Не ми е гајле ако има пепел во пивото. – се теши патникот, но изгледа дека и тој и Л.А. внимаваат тоа да не се случи. Dramat се полни со изводените новодојдени.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Воздивнувајќи, баба Цвета тешко и тивко поаѓа од салонот во својата соба.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)