тивко (прил.) - ѝ (зам.)

Легни полека те молам внимавај. –тивко ѝ шепотеше...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Ја подаде на Рада и тивко ѝ шепна: - Ова си ти! Само ти и ниедна друга.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
За да не го разбуди бебето, Даниел тивко ѝ рекол на својата невеста.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Мајка ѝ само еднаш тивко ѝ рече: - Арно беше да се венчавте...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
- Не... не е во тоа работата... - тивко ѝ одговори.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Транспортот треба да се обезбеди без неприлики.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Толку”, тивко ѝ одговара.  Го тераат да ги подготвува луѓето за патот што им претстои.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Имаше уште долго време до ручекот, дотогаш можев да направам и други експерименти за на крајот сè да му покажам на Александар.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Еден од моите колеги ми го даде капутот да му го закачам и кога се свртев го слушнав како тивко ѝ кажа на една од моите колешки "Викторија ама се здебелила".
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ја преточи во нејзините очи сета своја молбена добрина, топло ја прегрна, и тивко ѝ прошепоти: - Заминуваме!
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Татко, со разлеана тага во своите сини очи, бездруго од задржаните солзи, ја прегрна Мајка и тивко ѝ рече: – Мила, задржи ги тие спомени од твоите родители.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, потем, се врати кон својата фотелја и тивко ѝ рече на Мајка: – Минаа многу години, а ние никаде не заминавме, како да сме во еден лет во место!
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)