тихо (прил.) - с (предл.)

Јас немав врска за што се работи – ајде сега Милице, ми рече, а јас онака чувствително, полека : / зелено смилје гору кити/ мирис цвеќа полја шара/ а у лугу сироташце тихо с гором разговара/ и ти имаш добру мајку/ горо чарна, горо мила/ и така натаму...
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)