II. Мислам, ова топло сонце пробива низ прозорецот во мојата празна соба – сега, токму сега еден зрак заигрува по масата, по испишаните и празни листови хартија што лежат по масата, потоа се одбива до нерасцутената роза во шарената вазничка за цвеќе, а ние оддалечени стотици, илјадници метри од тој зрак, го сеќаваме неговото скокоткање во брчките околу окото.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
2 Повторно утро, топло сонце и желба за пливање. Пак се најдов на Канео..., иако рано веќе имаше неколку добро истонирани машки тела за плакнење на утринскиот мамурлак.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Софија ја грее топло сонце.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Изнајмував лежалка за сто денари и лежев на силното и топло сонце.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)