умно (прил.) - и (сврз.)

Исто така Македонците можеа да работат и заедно со Грците, да можеа Грците да работат поумно и да беа само Грција и Македонија под Турција околу 50 години, кога сите други балкански земји би биле слободни.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во песните шумолат умно и страсно симболите, желни еден за друг -промискуитет на идеите- мета-куршумите не се бесмислени стиховите се тајни емотивни здруженија.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Наеднаш знаеш дека не смееш да му се потчинуваш на злото, дека треба да се однесуваш умно и да го избегнуваш.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
- Детево е, Огнене, многу умно и бистро. Ама не треба да се брза.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Уште еден телефон, уште еден релеј. Нешто сепак се работи. Нешто умно и вонредно. Скриено, тајно.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И како умно и убаво зборуваат таму во книгите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Татко ми беше видливо изненаден од прашањето на Чанга, поставено толку умно и во духот на татковите главни мисли.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)