чудно (прил.) - ни (зам.)

Чудно ни се виде сето тоа.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Напрчено, со размавтани раце рипна врз спротивната клупа, небаре по јаже четирипати прошета врз заоблената штица од облегалката.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И лошо се чувствувавме затоа што одеднаш станавме цивили и чудно ни беше без нашите војнички цокули, панталони, блузи, капи, без наредби и команданти и бевме среќни што останавме живи...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)