Тивкото бучење на боровата гора ги нервираше до некое време, но потоа им стана едноставно, та дури и пријатно, како на воденичар траскањето на штракалата од каменот, без кое траскање тој не може да заспие.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сцена 6: Зајди, зајди, јасно сонце Ноќ. Глуво доба.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
И како веродостоен доказ за вистинитоста на својата приказна ја земаа месечината - Бог направил така, таа ноќ испратил да грее во Потковицата и на земјата јасна месечина, јасна небаре јасно сонце, за да им го осветли патот на праведниците, на свети Јован Крстител и на Бошета нивни: сега веќе не Јанчески, туку нивни, од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
ГОРЕ: Ја знаеш „Зајди, зајди, јасно сонце”?
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
А тие брзаа. Брзаа со широки чекори, понекаде дури и поттрчнуваа, задишени водејќи се за раце, плашејќи се да не се изгубат, иако беше пладнина при ведро небо и јасно сонце.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
АНДРЕЈА, ЖЕНА, ЧОВЕК, СВЕТЛЕ СЦЕНА 6: Зајди, зајди, јасно сонце СВЕТЛЕ, ЃОРЃИ, ГЕЛА, ЃОРЕ СЦЕНА 7: Балкан-блуз ТОПУК, БОРИС, ПОЛИЦАЕЦ, ГЕЛА СЦЕНА 8: До крајот на светот БОРИС, КИРИЛ СЦЕНА 9: Соба со поглед КИРИЛ, МАНЕ, ЏИМИ СЦЕНА 10: Месечина од слама ЕВДОКИЈА, МАНЕ, КОСТА СЦЕНА 11: Буре барут или Органска хемија АНЃЕЛЕ, ДИМИТРИЈА
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
БОРИС: Ја знаеш „Зајди, зајди, јасно сонце”?
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)