а (сврз.) - чудно (прил.)

А чудно беше едно: на Димче не му се случуваше ништо.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Инженерот и самиот се насмевна кога ме виде мене насмевнат со насмевка на дете што се радува на нешто убаво, а чудно.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)