Ова е да штукнеш од умот. Испаѓа како јас претседател, а не Сатирот мене. Ама секогаш ебаниот е ебан.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Еднаш и чичко Ташко се врати од Берлин (од некаков саем на книгата) со албум за поштенски марки кога јас бев филателист!
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Уште поопасен изгледаше Богоја и затоа што тој секогаш, ама секогаш беше во друштво на двајцата свои помали браќа, близнаците Петара и Павлета.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И потоа често одевме во Гаково, поретко во Загреб, ама секогаш во различен состав.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)