Немој и да жалиш пари и да го цепиш грошот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
А во далечината заглувнуваше песната: „Жали, моме, да жалиме...“
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Потребна е храброст да се променат работите, но со магијата и волшебството што го чуваме во срцето можеме да бидеме љубов за да најдеме љубов, да веруваме во можностите и слободата и ќе најдеме среќа.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ако го трансформираме внатрешниот свет на нашите души ако се ослободиме од темните сенки на нашето минато, од разочарувањата, неуспесите, траумите, понижувањата, ако научиме да го контролираме минатото, нема повеќе да го носиме како тежок товар, нема зошто да жалиме сѐ е добра лекција, шамар за освестување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Оној што нема никого, полесно се дели од животот, полесно го напушта: нема за што да жали...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Што да жалам долу ќе ми бидеш и камен и море и рид и дно сите времиња ги надви!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Жали горо, жали сестро, Двајца да жалиме, Ти за твоите лисја, горо, Јас за мојта младост.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Сега можам само да жалам што најчесто му повладував, не бев критична и не се обидував да го доведам на место, што се вели, и така на вештачки начин му создавав чувство на поголема вредност.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Влегле сватовите дома да ручаат, а Силјаница си го зела детето за рака и се качила на амбар да плаче и да жали дека не ѝ бил тука Силјан.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Арно ама што рекол некој: „Не треба човек да се радува многу, ни да жали многу, оти зијан ќе го најде“.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Немој после да жалиш како мене, рече мајка ми. Нема, реков јас.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Димитар е рапер. Фотографијата на баба му ја носи во паричникот и така секогаш му е полн и кога ќе ги потроши парите.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
- Зошто тој да жали за татка му?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Поарно е да жалат по тебе одошто да те презираат и да те мразат”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ги научив нивните јазици, научив ладино, научив и грчки, ги проучив нивните книги, ги знам нивните обичаи, влегов во нивната политика, ја освоив довербата на нејзините предводници.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Така си реков и го спуштив пердето. Зошто да жалам?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Да не требаше да жалам, вели Јоше Свирачот, ќе ја земев гајдата и дење ноќе ќе свирев.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама за што можеше да жали Мирче тогаш? За ништо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А да немаше ништо, ќе си умреше мирно, спокојно, како јагне, зашто ќе немаше за што да пека, за што да жали. Ете така, снао...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)