Покрај тоа сака да истакне дека содржините што ќе ги изнесе барем за него не претставуваат ново сознание.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Ма, јас откако ѝ го предадов пакетчето на мајка ти Светлана помислив дека содржината во него ќе биде доволна да ти разјасни сѐ.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Но Геро го задржа шишето, отпивајќи одвреме-навреме, прво по една па по повеќе голтки, образлагајќи дека содржината на шишето бара од неколку ресурси да се процени: вкус, јачина, бистрина, боја, старост и шмек.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Иако во последните години оваа полемика повторно се степенува, првите подвизи на критиката од овој вид имаат корени во педесеттите, во росните години на рокенролот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Според темата нас нѐ интересираат пред сѐ оние три, во коишто се класифицирани трудовите што се занимаваат со негативните ефекти што популарната култура наводно ги има врз високата култура, врз публиката и општеството во целина.5 Обвинението за штетните ефекти на популарната култура е засновано на три претпоставки: дека однесувањето за коешто е наводно одговорна популарната култура, навистина постои и е с присутно; дека содржината на популарната култура содржи модели на таквото однесување; дека затоа има негативни ефекти.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Најчестиот одговор на поборниците и поборничките на кусо би го резимирале вака: популарната култура само го зацврстува веќе постоечкото однесување и погледи, а ретко создава нови модели.6 Несомнено еден од критичарските евергрини е влијанието на телевизиското и општо медиското насилство врз однесувањето на (пред сѐ младите) гледачи и гледачки.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)