ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Сѐ додека човекот е човек, смртта и животот се едно исто.“

Имаше гордо, орловско лице, што можеше да се нарече дури и благородничко, сѐ додека човек не дознае дека зад него нема никаква интелигенција.

Тие немаа никакво значење, сѐ додека човек знаеше какви се.

На другиот крај од големата маса во одвратната чајџилница Филонус, тивко ги разменуваа што религиозните што садистичките што метафизичките што мајчински искуства, следниве три личности: младата госпожа Ана, инаку позната како сопруга на човекот што катедрата за логика ја замени со кафанска маса на која стојат мистериозните кибритчиња и лактовите на народнот мудрец Неџо; госпожицата Буде вообичаено - спрема правилата на тајната организација „Црна Ружа“, така суптилно провалени од инаку најглупавиот балкански весник „Вечер“ - облечена во нејзе милите папски бои: љиљакова, портокалова и бела („синестезии, нелогичности!“, се слушаше врескање од соседниот крај на масата) и со специјална ловачка капа на главата на чиј што врв (на капата), провокативно искривено, трепереше зелено масонско перо, ко ветроказ; додека човекот што токму зборува - и чиј што истоштен, од премногу експерименти со нејадење и неспиење, глас, го привлече вниманието на г. Абов - се одзиваше на името „Никола, врти кола!”, или скратено Никола Вртикола.

Размислив некое време што да правам: дали да се вратам или да седнам некое време тука затскриен додека човекот не се тргне од дедо Стефан.

Сред поле долапот се врти сал се врти се цеди од него водата се истура и шурка и сонот блика по земјата што 'рти додека човекот спотнат кон небото го турка.

Молчеше за сето време, додека човекот над него продолжуваше да вреска, додека го држеше гласот.

Живее премалку, додека човекот се лаже по нејзиниот лет, сјај и шаренолика убавина, трошејќи речиси цел еден живот.

Сè додека човекот не го наруши миграторниот круг на движењето на птиците и посебно на јагулите, тој ќе може да остане среќен во секој кат на планетата Земја.