додека (сврз.) - навистина (прил.)

И како од лоши сништа го пудиме го пудиме додека навистина не почне да спласнува да се распаѓа и кине додека расплинат не згине на небото.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Тогаш обично ги затворав очите, се преправав дека спијам и мижев сѐ додека навистина не заспијам или додека не исчезне силуетата на лошиот човек дојден по мене.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Го виде како дотрча до мостот, преку мостот и надолу низ ливадите, додека навистина не го изгуби од видот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)