Никој ништо не забележуваше, а најмалку некој забележа низ каков емоционален лавиринт ги бркав своите минати и сегашни прашања и одговори.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Митре се понасмевна и одговори: — Шо имаше да стане, ќе си и окркаа бравите и кокошките агите, а Толе ќе гледаше од Пешча како се гошчаваат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Стана Ламбе и одговори: - Патролата дојде во селото, го врза Анѓелета и го отера некаде надвор од селово. Понатаму што станало не знам.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
„А знаеле ли зошто е богочетец?“ И одговори: „Заради своите дедовци.“ ...
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
„Ќе се моли, ќе се преправа“, дојде Арсо Арнаутче.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тие го видоа караулот, а и тој ги виде и ги дочека да му се приближат: — Вила, другар, вила! — викна од десетина дваесет метра Тоше, што караулот го умири и одговори: — „Вамо", другар „вамо", ајде, побргу влегувај во растот да не се парталиш на пресопта.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Од десетина дваесет чекори и Гуцето, како Митрета викна да не се плашат селаните од настанов, а веќе и Толе приближи до купот луѓе, кои инстиктивно се притиснаа еден до друг.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Дедо Стамен се насмевна и одговори: - Не можам чедо, таа е високо!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)