Пријатното дружење и атмосферата што беше создадена придонесоа да се заборави на времето.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Очигледно дека моите размислувања се плод на самата ситуација и атмосфера во која сум западнал, ама и на разбудување на нешто ново во мојата природа, оти и покрај тоа што сум си поставил задача да ги набљудувам луѓето и животот, сум почувствувал дека и љубовта воопшто играла важна улога во животот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Вилијам Гибсон (William Gibson): „Никогаш не сум студирал наука, но ја употребувам, како и технологијата, за да создадам во моите романи нови чувства, заднини и атмосфери.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)