и (сврз.) - рај (имн.)

По еден нерод, не толку старечки колку продолжување на кошмар, разбуричканост врз која пливаат трупови на мртви мисли, Богдан Јанков се обиде да ја поврзе нишката меѓу парчето рај од сонот и рајот од кој светецот во шарена одежда им покажува на крстените паганици дека православјето им носи благодет, посребрена чубрика за толчење или за венче околу глава.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога завршува детството, исчезнува и рајот! – Значи, чувството за непостоењето на смртта е един­ствената причина за големата љубов меѓу нашите деца и козите – заклучи Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)