и (сврз.) - река (имн.)

— Мори, ка не а мрзе, песјачката една, секој ден да се чешла! — се чудеа жените по чешмата и реката, гледајќи ја често да се чешла.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И реки ќе потечат и бреме ќе одвлечат на вековита смрт!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Ние си разговаравме седнати на прагот и за цело време низ селото поминуваше војска и се префрлуваше отаде трапот и реката.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Самата макета претставува предел обраснат во шума, пресечен со модерни асфалтни патишта, со градски и селски населби и реки, низ кои пловат бродови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Стреите заплакаа, снегот смекна, се разводенеа. Надојдоа и се заматија потоците и реките.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Не остана ништо у човека - над најгрдото виши и провалиите ги зарамни и бездните и реките ги доскапчи камен црн гол камен.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Снегот брзо се топел и реката почнала пак да се појавува.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Од југ, од топлиот Егеј, дошле благи ветрови што донеле жешко време и реки од дожд, нетипични за тоа годишно време.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Во згрбавеноста бев желка што ќе продолжи да лази кон својата цел дури иако ја носи на својата коскена кора земјата со сите планини и реки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Месото на дланките се отвораше, во нив се забуцуваа остри камчиња.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Понекогаш се опијанувал и ги претепувал децата и сопругата Ана, која тогаш заработувала рибајќи ги подовите во семејствата на богатите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ги раскажуваше и убавите и грдите нешта, зборуваше за татко си кој сликал минијатури на плочки кои потоа ги украсувале кујните на богатите; тој умеел не само волшебно да слика, туку и да им раскажува приказни на своите деца за насликаното – за петелот и кокошката, за ветерната мелница и кравата, за млекарката и реката кои се појавувале на плочките под неговата рака.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Куќата што ја изнајмивме беше двокрилна со долга авлија и со големи истурени чардаци, од кои убаво се гледаше Езерото и реката.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Но, Игор Лозински, беше, како биолог и медицинар, картезијански внесен во проуџбите на живите организми во Езерото и реката, па Татко стравуваше да му ги изнесе до крај своите сознајби, за тој да не го есапи за занесен лаик.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Довлечка и студ и ги закова браздите и реките со дебел мраз; по стреите небесни мразулци како сабји и анџари.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)