и (сврз.) - свештеник (имн.)

„Работата е во тоа што тие, капиталистите - тие и малубројните адвокати и свештеници и така натаму, кои живееле на нивна сметка - биле господари на земјата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сите беа прогласувани за виновни во сталинистичка Албанија – и луѓето кои знаеја странски јазици, посебно западни (латентни шпиони) и луѓето кои нешто имале (латентни шпекуланти), и свештениците од трите вери (латентни предавници), и противниците на колективизацијата (саботери).
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Меѓутоа, многу од оние што се наоѓаа во првите борбени редови, вклучувајќи ги и полицајците, државните обвинители и свештениците сега сакаат укинување на забраната за уживање на лесни дроги.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Некои личности како што се Вилијем Бенет (William Bennet), кој своевремено се наоѓаше на чело на кампањата против дрога, ги обвинија „интелектуалците“ поради тоа што воопшто и го покренуваат прашањето за легализација.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Биеја битка за да имаат коџобашии и свештеници.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
ОСТОИЌ: Го покрил протојерејот и свештениците. Каде се парите?
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во Ласиќевиот модел на узорна интелектуалност доаѓа до израз синдромот на добронамерната конструктивност кој на виделина го изнесува стариот копнеж по привилегираната општествена улога на интелектуалецот, по онаа улога што во општеството ја играа чудотворците и шаманите, пророците и свештениците - сите оние чијашто задача се состоела во тоа празнината околу која се конституира општеството да ја исполнуваат со еден провизориум од пророштва, митски приказни и религиски слики на светот.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Благородниците и свештениците се задолжени за мислење.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
После племенскиот (семеен) и феудалниот (детски) стадиум на хуманата еволуција доаѓа до индустриското (инсектоидно) општество, каде што индивидуата е работник или менаџер, а во подоцнежните стадиуми, работник-потрошувач.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие се обучени да го мразат и анатемисуваат мислењето со своја глава и отворениот ум.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)