и (сврз.) - вообичаен (прид.)

Вообичаената слика на поетското во прозата е неговата формална симулација, како што и вообичаената слика на прозното во поезијата е неговата наративна маска.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во еден момент молкнаа обајцата, кога Мајка влезе во чардакот со подавалникот, бокалчето ракија, двете чашки и вообичаеното мезе.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Неговата литература нѐ потсетува дека мистеријата не се наоѓа во детективските трилери и хорор-филмовите туку во навидум секојдневното и вообичаеното.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А за Саво приказната беше војничка и вообичаена за сите воени лица.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)