и (сврз.) - есенски (прид.)

Откликнува птицата, меѓу отсјајот на секавицата и есенската грмотевица над Париз.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Знае таа љубовта кон тебе дека те прави неранлив. На Големото заминување - мали се сите неба... ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Било некако време за икиндија, молитва во предвечерните часови, и се спуштале над нив, сами и изгубени на плитка вододерина, мраќава и есенски дожд, и веќе се стемнило, а Турчинот, во тишината со сосема ретки истрели, го заборавил својот алах: стиска нож и лази кон слепиот проклетник, ќе го коле, ќе ја одмаздува верата и честа на Империјата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)