и (сврз.) - спарен (прид.)

Грееше изветвено, набабнато и спарено сонце.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сега таа сала, огромна и спарена, ќе му се искикоти на живиот и мртвиот Арсо, вака рамнодушна, љубопитна и пакосна.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)