кога (сврз.) - ми (зам.)

Кога ми врза еден една, сета глава ми се заврте околу вратот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога се повратив, што се вели, кога ми се врати плавта, пред мене го гледам целиот иследнички штаб.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Уште поисплашена бев подоцна, кога ми рекоа дека нема господ.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И не видов кога ми помина покрај уши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Е, кога ми е посладок сомунов со тан-алвава, бре браќа, им велел на другарите си, како да јадам од дома ’ржани леб?“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Да беа живи децата, велам, и тие ќе плачеа за кучето, како тоа што плачеше за нив кога ми умреа, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога ми го зедоа човекот цела ноќ не мигнав. Око со око не можам да ставам, да склопам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Јас голема вода сонував, велам, кога ми го зедоа Јона војник.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)