Кое попладне, велам, ние немаме ни свој ден, ни свое пладне.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ова е особено важно за современите неохегелијанци, што го воскреснуваат Хегел, придавајќи ги кои атрибутот на неговиот „самоспознат дух“ непогрешливите диктати ни своите „водачи“.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)