Кога ѝ реков дека сакам да ја насликам, таа неволно, се согласи, но ме замоли да ја сочекам по молитвата, да го стави апостолникот, камилавката и новата пана, ко што е Редот, ко што вели Законот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Земанек ја слушаше Луција со внимание, но ме гледаше и мене.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Прости ми мамо, но ме успал божествениот мирис на цвеќињата, - прошепоти Каја.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Најпосле се потсмирив од неизвесното чекање. Но ме обзеде нова возбуда.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)