А дали се трпеа зулумите од овој алабак табури?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сакавте да бркате мене и Сефедина со аскерот, еве уште осумстотини души ќе раѓате, дури не се умирит овој пис милет, — им зборуваше Арслан на коџабашијата и другите селани кога идеа да се плачат од зулумите на дивите Анадолци.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И, еве уште што: божем многу ослабел во затворот и прва работа му била да нарача котлети и шише шампањ.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Помислив, еве уште една нестрплива млада ждребица пред трка.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Еве уште едно прекрасно и оригинално писмо... Тоа е руско писмо, писарско, или ако сакате, воено-писарско.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Јас го пренесов францускиот карактер на руски букви, што е многу тешко, но излезе успешно.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Еве уште еден доказ за импровизираниот државен удар, за кој ми зборуваше синот Бургиба Јуниор.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
А јас, ете онака, Петрович... шинелов, сукното... еве гледаш, насекаде на други места е сосема здраво, малку е правливо и изгледа како старо, но ново е, само ете, на едно место малку е онака... на грбот, а еве уште и на рамото, на едното рамо, малку се излити, а еве и на ова рамо малку – гледаш, и тоа е сѐ. Нема многу работа...
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)