и (чест.) - крај (имн.)

Крајот на есента во 2004 година го означуваше и крајот на животот на Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Францускиот поет од еврејско потекло Едмонд Жабес беше уште порадикален.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тука е и крај на записов што не е и што не можел да биде расказ за селото на каков нѐ научил нашиот писмен мислител.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тие денови по друг повод со сопругата Гзиме престојував во Париз.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше оставен, еднаш за секогаш, сиот оној далечен јазел на безизлезноста; беа изболедувани во сета нивна полнота сите болки, беа преживеани до последната граница на врзувањето сите беспаќа, а сега беше останато само таа отпуштеност, која што можела да му биде и крајот, но која за него ќе мораше да биде нешто друго, со сево ова лелекање и одминување меѓу голите зимни дрвја.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Така е, баба ефенди.“ „Секогаш има сефте, ама некаде тоа сефте е и крај.“ „Оди ми со здравје, баба ефенди.“
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Според него, крајот на книгата го означува и крајот на времето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)