и (чест.) - куќа (имн.)

Понижен од страна на сонародниците, изневерен од страна на жената која го остава, а за тоа тој и да не е свесен, поразен од братот којшто најавува дека ќе му ја земе и куќата, Симон станува трагичен јунак за кого не може докрај да се утврди дали е невина жртва (pharmakos од античките трагедии, трагичен лик којшто трпи казна без вистинска вина, односно ја трпи поради наследената вина како Едип) или самиот за неа е заслужен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ина на трапезот изгледаше сосема природно, како ниеден ден да не посветила на техниката или вежбата; немаше причина да не биде таква и во кревет. Имав и куќа: шатор небесен. ***
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И куќите туку ќе клекнат, ќе се преполоват.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А и куќите се мали, само за живеење на малубројни семејства...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И можеби дедо Бошко ќе одбиеше, и Луман, како што имаше обичај, ќе ги изнатепаше сите по дома, некого ќе убиеше или дури и куќата ќе му ја запалеше за да си ја покаже силата, но сега тоа не се случи.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И сѐ наоколу се усвитува: и куќите и дрвјата и воздухот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И така и куќите: ту ни поцрнуваат, ту ни побелуваат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
О, господе, ќе ни ги урне, ќе ни ги потисне и куќите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Јас ништо немам. велам, тапиите се негови, оти и куќата и нивите се негови.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А и куќите плевните, кочините, кокошарниците, ги запотнуваме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)