Тогаш се чу едно засркнато кашлање: кав, кав, ќув, кив, уф, црквата се одѕива, се тресе. Се затресе и народот. Се залелеа небаре закланцана вода.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кај ќе помине Апостол Макаровски и народот ќе го крене, ќе го преобрати по него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Монтењ велеше дека вистинската филозофија е можеби во учењето, прилагодувањето на смртта.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Имав впечаток, следејќи го пулсот на владетелите одблизу во мојот живот, посебно во дипломатските години, владетелите, како Тито, Арафат или Бургиба, не само што самите ја немаа моќта да ја разберат и да се прилагодат на филозофијата на Монтењ, туку во своето неверување, неприлагодување на крајот, свртени кон вечноста низ владеење, најчесто го повлекуваа и народот со кој владееја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Дали е ова наш народ, ќе велам, или и народот сме го згрешиле?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А пак болеста на војникот, не била болест за смеење. Се узбуни војска, се узбуни и народот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)