Животот на Зоки Поки му се стори многу тежок. Посака дури да си оди и дома.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Како може вака да постапува? Дали и дома си фрла на подот?!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
- Не продавај ми шикли за ореви, вели, не сакам и дома да бидам надвор.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пискулиев си е малце женска Петра, тој и дома излегуваше често на порта и правеше муабет со жените.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Од тој ден постојано пишувавме. Пишувавме в училиште, пишувавме и дома.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Тука е и загарот од Андрета Шапандрикот, кој може и дома, под трпеза, да ти скорне зајак.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Еден ден ме покани и дома. На неделен ручек.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако го сретнеме, мислеше, ако биде среќа да го сретнеме, ќе можеме да ја преживееме тука и целава зима, едноставно да си останеме овде сѐ додека еднаш не разјужи, а пак ако разјужи побргу, тогаш ќе можеме да си однесеме и дома, заедно со една добра свињска кожа, уште неколку килограми свињско месо, пресно и замрзнато. Ајде, си рече сега, добро, ќе видиме.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)