Од една врата влеговме низ друга и веќе бевме во широка одаја, не премногу осветлена, но сепак достатно за да видам необично суштетсво, прилично слично на полип: огромна многуока глава, од која се протегаа долги пипала.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Видов: Светлоста доаѓаше од многуте очи на Мортенија. Малите рефлектори личеа на волшебни кугли. Не трепкаа, си ја менеа само бојата.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Премногу сум опседната со себе за да можам да се посветам на некој друг. Жал ми е, но не премногу.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Јавната куќа „Кремљ“ ќе биде украсена со постојана илуминација (но не премногу блескава, заслепувачка), да трепери како светлата на елка или во црква.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јакутки, Нанајки и лица од спротивниот пол.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тивок, работлив ученик, не премногу омилен, но солиден и поверлив, тој од најраните денови почна да ја гради својата одбрана.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Седнаа на две метални столчиња, еден покрај друг, но не премногу блиску.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Речиси се беа разминале, без секаков знак на распознавање, кога се сврте и тргна по неа, не премногу ревносно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не премногу горчлива, се надевам, зашто не би сакала да го вознемирам твоето љубопитно око...“
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)