нека (чест.) - рече (гл.)

Ете нека речат чорбаџиите „пресек пресек", „сноп сноп".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кој како сака нека рече, нека мисли и нека прави против мене.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нека рече некој сега дека сум никој и ништо!
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Ако ме бендиса некоја ќе пуштам стројница, како што е редно, и ќе ја барам. (Жетварките се смеат.) Пак таа што ќе ја побарам, ако не ме бендисува, нека рече не го сакам.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Еве го, побратимот Ристе ти е твој човек, нека рече, зборуам ли лошо?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)