Има денови кога мислам дека луѓето ќе уживаат во нив само неколку недели.” Frere-Jones е строг критичар на сопствената работа и не би објавил ништо за што верува дека нема јавна корист.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Овој „старец” ќе цица, ќе ја валка својата постела, ќе го носи името на предокот; оние од неговото старо поколение коишто сѐ уште се живи, ќе уживаат гледајќи како нивниот стар другар од ловиштата и битките мафта со своите малечки екстремитети и вреска; штом ќе проговори, ќе му ја наполнат главата со сеќавања за починатиот; строгата обука ќе го „поврати” неговиот поранешен карактер, ќе го потсетат дека „тој” бил гневен, суров или широкоград, и тој ќе биде убеден во тоа наспроти секакво доживување на спротивното.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ќе ткаат килими, ќе ги вткајуваат во нив своите желби, своите соништа, своите мечти, а во тие убавини што ќе излезат од под нивните прсти некој друг ќе ужива.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Тогаш, бездруго, ќе започне огнот да гори, а душманите ќе гледаат отстрана и ќе се ситат, ќе уживаат кај што ќе се черечи брегот, кај што ќе се распарчува...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
А ним во секое време ќе им биде вратата отворена, ќе си доаѓаат со мажите кога ќе сакаат кај него, дечињата ќе им трчаат по брегот, ќе берат овоштија, цвеќиња, ќе уживаат и ќе слушаат за својот дедо што сево ова го создал со голем труд и мака...
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
- Читај ми - рече таа, - а, јас ќе пијам кафе и ќе уживам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Гинеколозите сигурно ќе уживаа да не свиреше истовремено и оркестарот со лимени инструменти.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Се надевам во успехот нивен ќе уживаат онолку колку и јас.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Гледај!“ од џебот извлече кутија цигари и запалка. „Кент!?“ извикавме сите изненадени.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Слегувај од висините и цврсто зачекори, братче.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Ајде, ќе седнеме онаму, во грмушките и спокојно ќе уживаме.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Дедо Геро, кога ќе немаше некоја работа, заедно со Јонета и со Гелета, ќе се искачеше на ледината над Петров Камен од каде што се гледаше далеку, далеку наоколу и ќе уживаа во убавините на Преспа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)