Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

- Не е за смеа, - рече дедо Геро и се сврте кон децата: - Еве што ќе ви кажам: ни ние не знаеме сигурно.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Можеби сега сестра ми ги има некаде зафрлено, ама ако не верувате, ќе ви ги покажам чизмите и коланот што потоа мајка ми си ги направи од кожата на алигаторот.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Премиерата е во септември. Ќе ви испратам покани, се викам Џеки Кертис”.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Што точно зацутело од нив, не е сосема јасно – можете да бидете прилично сигурни дека тоа не е некој меч: можеби било гудалото, или шпагетите замотани околу виљушката, или нечија женска марама.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Свекрва ми му се обрати со овие зборови: Синко, бидете вие живи и здрави младите, а Господ ќе ви даде друго.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Многу од нив, времето ви ги откри, а и други ќе ви открива.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

„Убаво нарасна“, вели „секоја година со душа го печам, да ми јадете, да ми раснете.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Обидете се, поубаво ќе ви биде и вам и на сите со кои се среќавате.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

- Не, ништо, велите, простете А таа ќе ви одговори: - Догледање, повелете пак! - притоа длабоко ќе се поклони, чудесно, маѓепсно, ќе ве дамлоса.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Сигурно ќе ви биде забавно ако ви ги раскажам вистинските причини за моето пишување.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Впрочем и да ме замолите по минутка-две да ви го повторам до збор ова што го велам во овој момент, не верувам дека ќе ви ја исполнам желбата.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Води го малиов јунак. По бојот со Мортенија, победата ќе ви е круна.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Ова не е час по зоологија или по редење сликички.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Ова што ќе ви го речам добро да го запаметите: површинава што ви го труе детството - ѓубриштето Вардариште - во време од четириесет години не ќе може да се користи за ништо друго освен како зелена површина.“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Гласот пак му стана пријателски. – Добро, – рече трговецот. – Ќе ви дадам сѐ што ќе посакате. – Сѐ што ќе посакам?

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Како било и што било што се праат тамошните луѓе штркои, другаш ќе ви кажам, браќа - му рекол Силјан - сега згора - згора ви кажуам оти и јас се сторив штрк на два пати и едно цело лето сум ви седел овде на нашава куќа и сум патил триста маки; арно ама не веруам да ме веруате оти сум бил штрк.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

А во ова што ќе ви го кажам, нема ништо измислено...

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Ќе Ви биде потребна само една. Ставете ја в чанта.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Еве друго што ќе ви кажам: сестра ми Босилка седеше еден ден во двор на ругузината и си шиеше едно ѓерданче и од ругузината ѝ загина; по неколку дни невестата ми Неда седеше и таа во двор на ругузина и си везеше вдовичинска црна кошула, преденото со сета игла везарка и загина.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Тројца од моите луѓе Ви се познати, четвртиот ќе Ви биде непознат.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Не верувам ни самиот во ова што ќе ви го раскажам.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

„ Поројници ќе ве сотрат, ќе ви ги избришат нивите и ќе ви ги подлокаат куќите.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Всушност, секоја голема љубов почнува, како што рековме, со три мали лаги.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

- Не пиеме ни тиквешко во шишиња. - Лесна работа. Ќе ви дадеме домашно од бочва.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

„Е, малечки, теткини деца! Тетка секојпат ќе ви помогне!“ - рече таа и излезе од училницата.

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

Име? Презиме? Ќе ве запишам во дневникот, а албумов ќе ви го земам.“

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„Вие може да верувате дека знаете, но јас тврдам дека и мојот професор од Виена ќе ви го речеше ова што ви го велам јас.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

- Еве јас ќе ви запеам, - рече.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

- Слушајте вамо вие, старци - им рекол - ако не ми 'и докажите тие зборои што 'и зборуавме со старио што ораше, главите ќе ви 'и сечам и друго ништо.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Ја подотвора рерната, го свртува плехот.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

„Од нивното опширно писмо ќе ви ги посочам овие проблеми: Прво - градска депонија немаат - па насекаде никнуваат диви депонии.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Наскоро ќе ви ја испратам и книгата која веќе целосно ја преведе Патрик Крисман...

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Во прво лице еднина, изворно ќе ви го раскажам испитот...

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Токо, ми се чини оти со нишчо не су а заслужил таа смрт, што ми а ружате, та на тој век и јас ќе ви се кача на грбот со моите греови.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Акакиј Акакиевич сè уште се залагаше за поправка, но Петрович не го дочу и рече: „Ќе ви сошијам јас нов, задолжително, бидете сигурен во тоа, ќе вложиме напори, ќе вложиме.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Купете книга која ќе ви помогне да ги идентификувате вистинските и избегнувајте ги отровните печурки.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Ако не погодите, јас ќе ве земам вас, вашето тело и вашата душа.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

— Ногу убаво си а скроил — и му ја стисна подадената рака на Илија, кој го поведе и им го претстави на Толета.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Лом е и ќе ви се допадне.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

ЉУБИ, ЉУБИ КОГА СИ ВО ЉУБЉАНА љуби, љуби кога си во љубљана трипати љуби еднаш број кога си на тромостовје љуби на куб, љуби трипати на куб љуби, љуби шестпати по шест љуби колку што можеш да испиеш кригли пресно лашко во гостилницата шестица на улицата која до вчера се викаше титова замижи машки и љуби, љуби кога се качуваш со лифтот на врвот на неботичникот во центарот на градот којшто мижи кога љуби и кога ќе отвори очи цел живот ќе игра мижитатара љуби, љуби кога си во љубљана запни како кога се дава вештачко дишење уста на уста и ич не бери гајле што те сметаат за заостанат во развојот љуби, љуби кога си во љубљана и кога бараш ново скришно место за љубов иако има многу корпи за отпадоци ти сепак фрлај ги зрнцата од љубење по улиците за да знаеш по кој пат да се вратиш љуби, љуби кога си во љубљана овде никому не му е особено важно каква боја мирис и вкус има љубењето а не е во план и изградба на музеј на модерното љубење во кој ќе гори заборавено а ѓоа вечно оганче што ќе го подгрева здивот на засипнатите славеи а штом ќе нема музеј ќе нема ни модерни гатачки пред портите на музејот кои низ дланка ќе ви буричкаат низ иднината на љубењето како надминато минато љуби, љуби кога си во љубљана и ако цапнеш во некоја дупка на млечниот пат по кој се пентраш до емона речи си пу-пу машала ќе си најдеш ново љубење а на врвот на ридот секако ќе ги најдеш прешерн и неговата јулија како сркаат врел планински чај и на љубопитните им шиткаат бројаници од бакнежи и од мигови колку мигови трижпати повеќе бакнежи сите да ти велат ти да не веруваш ама така се рекло и нека биде така како што се рекло дека лично прешерн излеан во бронза крај тромостовјето севезден им врти грб на старите и штрби баби тадури и и’ го плазел јазикот на тишината како оној разбушавениот ајнштајн кој си го изгорел јазикот баш во хирошима и нагасаки којзнае дали тоа го рекол баш ајнштајн ама љубел не љубел времето си врви љуби, љуби кога си во љубљана љуби без наситка остај си малку време да се сликаш пред магистратот со лидија димковска и алеш мустар кои рака под рака влегуваат во мирисот на секое цвете и растат, растат миризливо љуби, љуби кога си во љубљана и да папсаш утре пак ќе ти се љуби љуби, љуби кога си во љубљана и имај на ум дека никој не знае што носи утрешниот ден и дали баш ќе биде нов ден ново љубење љуби, љуби кога си во љубљана и не заборавај дека си на запад, во европа каде што денешната работа никогаш не се остава за утре.

„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)

Сигурно! Вие си играте со него, а тој си страда. Ама сте никаквеци! Затоа тој убаво ќе ви покаже!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Ќе ви кажам како Господ ги создал земјата и небото и тоа ќе ви биде доста за денеска.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Останатите полека приоѓаат кон него.

„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)

Ако не сте упатени, ќе ви кажам.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Она ќе ви дава ореи, ама ако не а ризате, шо носи една шарена прачка во сандачето, леле, лелееее!

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

А патем дури и бесрамно ви порачуваат: Можете сè да посакате но сметајте дека може да се добие само она што ние ќе ви го понудиме.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Двајцата монаси го продолжија патот и по извесно време оној другиот, не можејќи повеќе да се воздржи, му рече на првиот, „Знаеш дека не ни е дозволено да допираме жени.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Не го познавате?“ „Не, не го познавам вашиот сопруг госпоѓо, ама не е никаков проблем, ете ќе ви дадам попуст“.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Ако бидете послушни, да ризате шо ќе ви нареде Организациата, да ваќаме работа, ако не — да не се земаме на душа еден со друг!

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Токо, ќе ви дојде умот и вам, ама ќе појде кумот!

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

- Кога ќе ви ја затресам ортомата однатре - му рекол - веднаш тргајте ме вие горе.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

В ред, шегата никогаш не е во расчекор со нејзините размислувања.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Се истаил од првио чардак и ошол на вторио.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Не е баш препорачливо да зјапнеш во тукушто избањатите божици, особено ако лижеш сладолед баш кога врви нивната гиздавост.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

„Јас ќе ви изберам машна, ви ќе ми ја поправите колата“.

„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)

I Да можеа да зборуваат сите Мајкини гени и хромозоми, тие ќе ви ја раскажеа најнеобичната балканска одисеја на еден живот минат, во најголемиот свој дел, во одбраната на едно семејство.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

И ако ме намразите поради зборовите или поради делата мои, јас нема да починам и повторно ќе ви зборувам и повторно ќе работам и единствено во срцата ваши, а не надвор од нив, ќе ја барам повторно љубовта кон мене, ќе ја барам со секој здив на моето битие, оти не постои друга награда на овој свет за оној што вистински љуби освен возвратената љубов.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Не би можело да се каже дека медиумите го помагаат издаваштвото, но ова е тема која не би ја коментирала, зашто ветив дека малку ќе ви пишувам, ветување кое не успеав да го одржам.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

И ќе ви кажам: и Учителот наш ја љубеше Магдалена толку што прво пред неа се појави за да ја утеши во болката нејзина по него, оти знаше дека највистинска е љубовта што ја има таа кон него.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ај ми со здравје и носи му здраво живо на мудурот да си и бере парталите, оти ошче еднаш ако ми падне в раце нема да му a остава кожата здрава.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Разговори во кревет, знаете, сепак... морате стварно да бидете таму, во зовриеното тело, инаку ќе ви се чини нспретно двосмислено или неподносливо слаткасто, ако воопшто ви се чинат било какви.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Ами сепак јас ќе ви го кажа и ако успеите да го кандисате, за вас ќе биде од голема корис, a јас пак ќе го симна товарот од мојот грб и мирно ќе си ода на почивка кога севишниот ќе ме прибере.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Е, зошто немаме? Ќе ви кажам.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

2. Како баба ми Ристена ги надитри Турците Ќе ви раскажам уште нешто од времето кога Турците беа тука, ние не ги сакавме, тие беа поробувачи.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Таа тоа убаво го почувствува и продолжи: – Еве, сега, сѐ ќе ви раскажам, по ред!

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Со господова помош ќе ви ги изделкаме камењата за неколку дни, три или четири.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Па, јас сум голем, - се смири малку тој, - примете ме и мене во бандата, ќе ви бидам партизански курир.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

- А сега ќе ви покажам каде се опив за првпат. Еве, во ова паркче.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Од мојот престој во гостилницата ќе ви спомнам една поединост за која не станало збор во вашиот разговор со гостилничарот бидејќи за гостилничарот таа поединост и не била важна.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Но за тоа ќе ви пишувам и другпат.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

„Е, плукам јас на тоа! За тоа ќе го причекаме Кудејаров, вчера го донесоа.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Во домот за старци, на периферијата на Скопје. OBCY W NOCY На автопатот Варшава – Познањ, највисоки се надвозниците, но ако патувате по воздух, во LO3942 „со пропелери“, и тоа во дождлива мајска полноќ, димензиите горе-долу (и обратно) ќе ви се менуваат како на забрзаната лента.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Писмо напишано со камејна На М. Цепенко - Господи мил, та нели ука Ти немаше и нели писмо не знаеш Ти а велиш писмо ќе ви напишам?

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Пандета го утепаа, а Алексо ранет лежи, на фашисти гордо вели: „Убите ме, в кучина, другарите ќе ви платат!

„Од борбата“ од Блаже Конески (1950)

Најпрвин ќе ви измузеа 2-3 коњака или коктели, после следуваат мобилни, накити, гардероба и на крај ако се напраат пресметките поисплатлива ќе беше курва од МРТВ отколку скотска спонзоруша.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Но бидејќи имав намера да ја читам оваа книга кога ќе биде објавена, јас би можела да ја прочитам и пред тоа и со задоволство ќе ви напишам за моите впечатоци.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

„И јас ќе ви помогнам“, настојуваше Мими.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Лежевме врз „парчето Виетнам“ (војничко шаторско крило од сомнително потекло, кое евтино го купив во едно second hand дуќанче) со глави потпрени на рацете, а низ продупчениот покрив веќе се гледаше Деница.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Го лизна со погледот откосо и набрзина, па рече со повишен глас: - А сега ќе ви го прочитам заветот на дружината. Го составивме јас и Геле.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

И длабоката изгубеност во која Толстој ќе се најде траеше долго време, дури и кога беше женет и татко на семејството за што тој раскажува неколку страници подолу: Јас морав да ги кријам врвците за да не се обесам кога минував помеѓу креденците во мојата соба каде што ќе се најдев секоја вечер соблекувајќи се, и престанував да одам на лов со мојата рушка за да не се обидам на најлесен начин да се ослободам од овој живот.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Сите се такви, додека го завземе татко ти, па после таа на сите капа ќе ви крои, по нејзино.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Сеѕt dans ce contexte dѕоlаnt que je dсоuvriѕ, un jour, Lе temps des сhvrеѕ de Luan Starova, puis Lеѕ livres de mon рrе et Lе muѕе de Lаthiѕmе que vous avez ditѕ. Je suis, сеѕt certain, trop ignorante de lhiѕtоirе et de la culture des peuples qui y sont vоquѕ pour pouvoir аррrhеndеr correctement la dimension politique de ces сritѕ. Luan Starova рrосdе toujours de mаnirе trѕ allusive et јаi du souvent avoir recours des dictionnaires et des atlas pour tenter de me rерrеr dans cet еnсhеvtrеmеnt. Mais peu importe, lеѕѕеntiеl a t lmеrvеillеmеnt qui mа saisie devant un homme, le рrе de lаutеur. Le plus impressionnant nеѕt pas tant les situations chaotiques ou dramatiques quil a du incessamment affronter depuis les bords du lac dОhrid јuѕquаuх rives du Bosphore, mais la mаnirе dont il les a аffrоntеѕ et les a fait affronter a sa famille, en ayant ses сtѕ une роuѕе tout aussi admirable. Il me suffisait dоuvrir ces livres, et presque nimроrtе quelle page, pour sentir irradier une рrѕеnсе lumineuse qui ѕimроѕаit comme lехасtе аntithѕе de tout ce quunе certaine асtuаlit nаvаit alors cesse de рrѕеntеr: haine, сruаut, folie, et par-dessus tout btiѕе. Et cette sensation tаit la seule vritаblеmеnt rсоnfоrtаntе. Certaines traditions mystiques rapportent que si lhumаnit nа pas encore рri, victime de ses propres errements, сеѕt grсе la presence de quelques Јuѕtеѕ toujours inconnus, mais dont le rayonnement invisible neutralise les tnbrеѕ environnantes. Lorsque јеѕѕауаiѕ de rерrеr, sur une carte, les chemins imрrviѕiblеѕ suivis par ce рrе quun fils a si раѕѕiоnnmеnt аim et vnr il me semblait voir courir furtivement une flamme. Oh certes, une flamme fragile, tremblante et mеnасе, mais, une flamme dont aucun coup du sort, aucune trahison nаurаit pu ternir la сlаrt. Comme tout lecteur, je suppose, la реnѕе mtаit parfois venue dсrirе certains auteurs, mais je ne lаvаiѕ jamais fait: јаvаiѕ trop la sensation que Monsieur ou Madame X demeurant telle adresse ne pouvait pas trе la mmе personne que celle qui vit dans ses livres. Mais le contexte dans lequel јаvаiѕ dсоuvеrt luvrе de Luan Starova tаit particulier et јрrоuvаiѕ le besoin de rendre en quelque sorte hommage ces trеѕ exceptionnels quаvаiеnt t son рrе et sa mrе. Ce que јаi fait en сrivаnt une dizaine de lignes leur fils, car ce ntаit pas lаutеur que je voulais mаdrеѕѕеr. Il est des circonstances о le fait littrаirе рѕе de peu de poids. Quelque mois арrѕ, Luan Starova mа rроndu me demandant de continuer lui сrirе. Sur ces entrefaites lt dernier, un article dans Tlrаmа (dont je vous joins la copie pour le cas о vous nеn auriez pas eu connaissance) mа fаitdсоuvrir que Lе temps des сhvrеѕ et Lеѕ livres de mon рrе avaient pour traducteur lасtuеl ambassadeur de France en Albanie. Et l encore, quel homme exceptionnel! Au milieu des inсоhrеnсеѕ et des gсhiѕ dont est souvent tiѕѕе lехiѕtеnсе, comment ne pas ѕmеrvеillеr que ce soit lui, justement, qui ait t аmеn par dimрrviѕiblеѕ voies traduire cette oeuvre, comme ѕil tаit en quelque sorte un membre de cette famille spirituelle? Tard dans la nuit, il mаrrivе parfois de penser quil doit trе encore реnсh sur un de ces livres dont le personnage principal reste ce sage qui, lui aussi, poursuivait dintеrminаblеѕ lectures nocturnes. Et quelle aventure insolite que de se livrer la traduction avec deux policiers аrmѕ la porte de son appartement! Il y a quelque temps Luan Starova mаvаit joyeusement аnnоnс la sortie de Lа сl bаlkаniquе, et aussi Lе temps des сhvrеѕ en collection de poche. La, il vient de mсrirе avec tristesse que ces projets tаiеnt аbаndоnnѕ. Il ne mарраrtiеnt pas de juger une politique ditоriаlе. Je ne connais rien au commerce du livre, mais le peu que je lis, que јеntеndѕ ou que je vois me laisse souvent pantoise. Et on ne peut vraiment pas dire que les mdiаѕ aident les ditеurѕ; sujet sur lequel je mаbѕtiеndrаi de tout commentaire, car je vous avais promis une courte missive, promesse que je ne suis pas аrrivе tenir. Mais pour terminer je voudrais vous dire seulement ceci. Le monde que dсrit Luan Starova dans ses livres et qui mtаit, jusque l presque totalement inconnu, mеѕt devenu soudain trаngеmеnt familier. Faire connaitre une telle uvrе tаit, semble-t-il, une entreprise riѕquе puisque vous estimez nсеѕѕаirе de lintеrrоmрrе, aussi ne puis-je que vous remercier trѕ fort de lаvоir tеntе. Croyez, Monsieur lехрrеѕѕiоn de mes sentiments les plus cordiaux. Hlnе Lejbowicz XXIV Епизодата со Фајар и прекинувањето со објавувањето на најавените романи од балканската сага Балкански клуч и Патот на јагулите, колку и да се одрази на динамиката на објавувањето на книгите во Франција, таа немаше одраз врз моето пишување.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Јас знам оти чудно ви е ова што ви го кажувам ама не е чаре да ве излажам, чунки најпосле испат ќе ви го сторам и ќе ве уверам.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Сега ќе ви објаснам сè, а тоа ќе ни заштеди малку време.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Знаете, и тоа се случува: наеднаш ќе ви пукне филмот и завладува темнината.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

По читањето на збирката Вител во Витлеем посакувате како јунакот Холден Колфилд од Ловецот во ’ржта, авторот на книгата да биде ваш близок пријател и да можете да го викнете преку телефон (или интернет) кога ќе ви падне на памет.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Зборуваше: „Добро, ќе ви го дадам она што го сакате, но запомнете, ве има шесторица.

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

А ако погодите, ќе ви ги дадат сите растенија од оваа нива.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ама, чекајте, ќе ви раскажам сè по ред!

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Но знам дека не побарав да се отвори под мене земјата за да ме проголта.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Животов има смисла кога после голема трагедија ќе го дочекам изгрејсонцето, а зад небесниот хоризонт спонтано ќе се појави надежта и без процедурални забелешки после ужасно лоша ноќ може да започне нов ден.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Како било и што било, што се прават тамошните луѓе штркови, другаш ќе ви кажам, браќа им рекол Силјан, сега згора-згора ќе ви кажам оти и јас се сторив штрк на двапати и едно цело лето сум ви седел овде на нашава куќа и сум патил триста маки; арно ама не верувам да ми верувате оти сум бил штрк.“

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

Ако погодите, ќе ви го подарам сето ова.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

— Кој? Јас вам ќе ви земам појќе од колку што чини. Аир да не стори госпо.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Да не ѝ кажиш на мајка, оти казан на главите ќе ви стое на обете! — и си отиде пак низ малата врата.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

„Јас не сакав да ви го кажам ова што сега ќе ви го кажам, бидејќи знам дека тоа ќе ве ужаси, но сега сум принудена да ви го кажам.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

И бидејќи сум и во орекстарот, и во еколошкото, ќе бидам на двете места, па за сè ќе ви раскажам.“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Тоа ќе ви биде првиот профит, секому за по неколку зими.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

— Ако ви е за парите, ете јас ќе ви и натокма на сете, само и само да не излегуа страмотилакот на мегдан, — им велеше тој и тие се согласија.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Сигурен сум дека ќе ви се допадне.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

За атер на вистината, ќе ви речам дека и јас почнав убаво да се чувствувам.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

А вам ќе ви кажам кој како се викал и каде лежи.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

— А сега, — рече Толе, — нека ви е честит новиот уќумат и шо има — да има, тој ќе ви суди и пресудуа, никој нема да оди ни кај бег, ни кај кајмакам, ни паша.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

- Е, сега со кафето ќе ви ја раскажам приказната. Тоа ќе биде моето изненадување.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Нема да ви го прераскажувам тој расказ, само ќе ви кажам дека тој волшебен збор е „молам“, и само толку да ви кажам дека детето што пред да научи да го употребува тој збор било несреќно, никој не сакал ниту една желба да му исполни, зашто било остро на јазикот, но штом го научило волшебниот збор „молам“ сите желби почнале да му се исполнуваат.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Треба да внимавате зашто ќе ви треба.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Ќе загинете по некои дупки, ќе ве изедат пајажини, името ќе ви се запусти, трага нема да остане од вас.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Кажувајте, бре, тозлуци ќе направам од вашите кожи, од чабур ќе ви ја пијам крвта.“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

“Што ќе ви е Гертруда?,” праша жената, шушкајќи ги зборовите низ штрбата вилица, и минувајќи со прстите, како со чешел, низ неколкуте прамени коса на проќелавената глава.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Сега ќе ви го повторам само накратко.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Ќе ви дадат комарници, велат.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Мене ми е јасно кон што се стремите! Но не ќе ви биде лесно...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Не знам дали знаете, ама ако не знаете ќе ви кажам дека вистинското турско кафе не се вари на оган и на пламен и ниту на плоча загревана со електрика, туку само на спуза.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Добро утро ако му речете, тој ќе ви одговори оперски: - До-до-до-бро-у-у-ут-ро!

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Во моето месо имињата свои ги издлабивте но некаде јас пак ќе ви ги вратам.

„Вардар“ од Анте Поповски (1958)

„Да се обидеме со помошниците“, им вели, „можеби полесно ќе ви оди“.

„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)

„Оставете го. Тој сега ќе трча до пеколот.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ќе ви кажам: ме чуди само каде ги купил и кој му ги продал тие гаќи и брусхалтер!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

— Штом било така, вели, ќе ви го дадеме без нивно знаење.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Не мислете на чадот и ќе видите дека ќе ви е подобро.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Што се однесува до Истанбул, ќе ви раскажам нешто.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Земете, велат, и ако признаете и се запишете дека сте Бугари, повеќе ќе ви носиме.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Наука На крајот ќе ви обрнам внимание и на фактот дека кога станува збор за споменатите дијагнози, не се работи само за толку раширени идеи на познати филозофи, туку и дека концептите на тие понови сознанија им одговараат и на нашите тн. „тврди“ науки.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

— Ако забележи некој од вас некој пезевенлак од нивна страна, ќе ми кажете мене, јас ќе ви наредам што ќе правите после, — им стави до знаење на сите свои потчинети и ја прифати поканата од чорбаџи Чешелка да му биде гостин вечерва, а другите чорбаџии зедоа по еден мулазим, чауш или башчауш и сите вечерта добро го нагостија.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Немате, синковци, толку воденички камења. Ако мелете со заби, не ќе чини.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

И Луман арамијата додаде: - Сега сите ќе си одите дома, а воловите ќе ви ги пасеме јас и јунаков.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Сега јас вам за утре ќе ви дадам една задача. Слушајте ме убаво.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

„Што мислите ќе биде ли среќата, среќа во чиста форма?“

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Ако го најдам, ќе ви постелам бело зглавје за да се доспиете во главата на последниот од последните оџачари скопски, насмеана меѓу устите на покривите и последните снегулки на светлината, кои паѓаат во устите и веднаш се топат, како сладок панаѓурски памук на стапче.

„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)

— Е, море, јас, јас, попе, токо пак сосем вас, со село, со селани.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

„Ах, не знам. Најдобро е да бидат по оној друг редослед, како во моментот на случувањето. А во тоа ќе ви помагаат како и досега моите потпрашања", настојува тој.“

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Искрено ќе ви речам, пишувајќи ја книгава имаше моменти кога пишував и се радував како дете, восхитен од играта со зборовите, од решенијата итн.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Потсетувајќи дека уметничките дела на Бојс не може да се редуцираат на она што ние го гледаме, овие бордури-рамки играат двојна улога: тие се забрзан тек за оние кои тежнеат да ја дофатат мислата на Бојс и, истовремено, направа за корекција на погледот.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

„Утре ќе ви биде подобро“, – рекоа луѓето во бели мантили и излегоа од собата гасејќи го светлото.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

И уште ќе ви кажам: блажени се оние што спознале оти жените не се подолу, ами повеќе од нив, оти само така ќе научат дека вистинската љубов не наредува и не заробува, ами човека го издига и го ослободува без страв да оди кон Совршенството“.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Да знаев дека ќе бидете вакви, многу побргу ќе ви дадев да јадете.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Мислите дека е лесно да напишете било што и мислите дека ќе ви биде полесно ако ја олесните душичката на овој бел лист хартија.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Имав внук – тој сега ќе ви беше врсник и ќе работеше со вас ...

„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)

Орлите ќе ви ги искинат месата, - рече.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Крв од нос ќе ви пуштам!

„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)

Јас што дојдов овде штрк, не оти сакав да бидам штрк, ами клетвата од татка и од мајка ме вати што не и слушав како врапчињата: Сиве и Чуле.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

— Не арчете си фишеците, ќе ви требат за утревечер!

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Патилата тогаш ќе ви бидат попривлечни.“ Се сеќаваше на Никола и на мракот под неговото теме.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

- Слепиот човек кога го прашале што мисли за бога, тој одговорил: ”Првин да прогледам, па ќе ви кажам...

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

МЕШАЕВ: Во таков случај ќе се ограничам на тоа, што ќе ви го честитам роденденот, почитувана Антоњина Павловна. (Подава подарок)

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Во рацете, и во рацете ќе ви откријам имињата Што ги завезав на парче трула хартија Но тоа е од времето изминато Далечната 1492 година?

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Зашто, можеби Зоки Поки ќе ви заприлега на некого од вас, па дури можеби... и на вас самите?

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Наредната книга ќе ви биде уште помила.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Опишуваното звучи најприродно ако извира од споменот, а вам нема да ви биде тешко да го сфатите суштинското, и покрај изменетиот редослед“. (Се разбира, ги сфаќам противречностите што ги трупам при објаснувањето.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

„...Кога вие“, продолжи Брчалото, „како што мене ми сечи умот по американцки, ќе ја направите Тумбица како што ви велам јас, врвот да ѝ биде кат оф и рамен како гумно, тогаш јас ќе ви платам на секого по еден долар и можеби уште некоја цента овер, он топ како што велиме ние.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Ако ја прашате сигурно ќе ви одговори дека сосема ништо не и значи.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Ќе ви откријам една тајна, мис. Вакви мускули во Оклахома имаат само двајца: бронзениот споменик на стариот шампион Корбет и - јас.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

На тоа згора сите млади момчиња се уверуаа оти старите требаат за таков зло час.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Прашајте во Оклахома кого сакате, сите ќе ви речат дека е така. Јес, мистер.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Тој стоеше достинствено исправен, со широко издадена рака, потпрен на својот свечен пастирски стап.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

- Јас пак ќе ви ја дадам ако ви падне во дворот.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

„Ако не, мојот прислужник ќе ви го даде речникот.“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Затоа зеле од чергарите машко новороденче и кога царицата се породила тие веднаш ѝ го ставиле во креветот грабнатото чергарче, а новороденчето им го дале на чергарите.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Само вие опуштете се и слободно оставете го тој волан на рецепција, нашиот белбој ќе ви го качи во соба.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

- Никој не греши душа, така е, рекол Доце Срменков а црната креста му се занишала на темето. - Само, ние ...

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ама, речиси, наваки треба да се ружа.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Иако во графичкото изразување не постои ништо што навистина би ѝ одговарало на непрекинатата линеарност (размакот меѓу зборовите, крајот на редот и страницата се нормални графички конвенции што не можат да се занемарат) сепак ќе ви прикажеме пример за линеарно графичко изразување: слика десно Спиралата на карактерите од обете страни на дискот од Фестос го илустрира континуално линеарниот облик.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Во тој момент, Херман и неговите колеги може да ви кажат што е тоа што ќе го земете: „ова е МDМА од 90 милиграми“, ќе ви речат, или „МDЕА 120“ или „МDА 120“ - и во тој случај, јасно, остро ќе ви советуваат да не ја земете.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Ете, Влатко е во оркестарот па ќе ви раскаже. Кажи, Влатко?“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Дури отпосле, од твојот разговор со Методи, ја разбрав вашата намера: вам ви треба човек што ќе го изврши убиството и ќе ви овозможи вие да останете неоткриени - човек што ќе умре, по извршениот атентат, од вашата рака и што ќе продолжи да ви служи, онака како што ќе посакате!

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Таа ќе ве пере, ќе ви прави јадење и сè што треба.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

- Не се уморив, сестри самовили, туку ми дојде на ум за вчера дека го поштев татка, со прстите во косата како што му буричкав, тики затоа и на шупелкава како да буричкам коса.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

На разделба Трајко му рече на Толевци: — Ете, отсега да знајте, кај ќе одите, ќе и барате нашите работници од Организацијата и тие ќе ви даваат јадење и меќан без да плаќате ни грош.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Потоа замолчила, намнисувала да си продолжи пругоре по патчето, но се премислила: А вие, сестри, им рекла, нема ништо да направите со викање и со колнење, туку правите како што правевме ние комитите, со пушки, со камења, со дрвја и со сѐ што ќе ви се здаде мавајте по нив.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Повеќе години, се документирам во пишувањето и на романот Тврдина од пепел, за кој ќе ви пишувам во друга пригода и очекувам да го завршам идната година.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Морав да сторам нешто повеќе.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

За да знаете повеќе ќе го викнеме настојникот на црквата кој ќе ви каже повеќе.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Ама јаска ќе ви кажа, а вие да не пренесвате, за да не знае шпиуните.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

„Да ви кажам, а другпат ќе ви донесам фотографии и ќе ви раскажам“, рече Жарко, „дедо ми, како студент работел на изградба на мавровската брана.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Навистина, откако се зедовме со дедо ти, всушност многу време потоа, никаде не го пуштав сам да оди, а и за тоа ќе ви раскажам.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

– Mope, ако е за вода, ефенди, седнете, седнете, ене ја Попова Чешма, ладна е како мраз; ќе ви донесам една стомна, напијте се – одговори старецот и погледна со очите кон ниското куќаре, небаре бара стомна, да ги ислужи ефендиите, но војникот што зборуваше по каурски не дочека забитот да проговори, ниту му го преведе на турски одговорот и предлогот од старецот, ами сам му одговори: – Ефендијата сака вода од Бренското Чешмиче.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Слушајте што ќе ви кажуваат таму луѓето.

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

А сега прво ќе свршите една работа, а после јас ќе ви го кажам вториот урок и за денеска ќе биде толку...

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Спањето ќе ви биде онаму на чардакот. Кокошките сами ќе се тргнат на една страна.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Некои стари жени ни велеа: Каснете само по малку зашто вашите црева се слепени, ќе ви падне тешко.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Хернандо кимна со главата. „Ќе ви донесам вода.“ „Побрзајте, ве молам!“ викна една од девојките.

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Гитарата беше ставена во торба направена од зелена патка, а ако го сфатите ова значење, веднаш ќе ви текне дека Сем Галовеј беше Последниот од трубадурите.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Сакајте до небо и над него, безусловно, без простор, без време, без казни, без осудување со божествено срце.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

- Песна ќе ви кажам за него, - рече дедо Геро и засвире.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Браќа, ги почитував венчалниот прстен и свештеничкиот благослов, не дозволувајте да умрам, туку поарно јавете му на татко ми кој живее в планина како старешина на племето, па тој ќе ви прати илјада слугинки да ги жртвувате.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ова што ќе ви го разкажам сега се случи една сабота.

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

Пријатна е утринската свежина, главоболката ќе ви помине, вие мене ќе ме испратите...

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Само човек и преведувач каков што беше Патрик Крисман можеше да го пренесе Балканот во Европа, преку мојот ракопис.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

ПАНДЕ: Не бога ми! ракијава ќе ја испијам, а филџанов ќе ви го оставам. (Пие и со раката си врви по градите). Ооо, хо, хох! Што убаво ми стана! (Пие). О, хо, хох!

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Уште ова ќе ви го раскажам, сакам да знаете, каква беше баба ви Ристена.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

— Море, ќе го изгорете селото, бреј, папокот ќе ви гори!

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

- Ако вие, браќа, ми сторивте зло, јас еве ќе ви сторам добро, еве по една невеста од царо ќерка - му рекол и си живееле брацки.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Но за нејзината мака не прашувај ја! Самата ќе ви ја раскаже.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

А јас нешто ќе ви речам - ако сме умни и претпазливи, сите ќе стасаме до своите куќи, до своите жени и деца, здрави и живи. Ќе се обесам ако не биде така.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Токо знајш? Ако го викаш пак како понапред, попот ќе ви викне на главата на обата.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Се надевам дека по ова ќе ви се раздвижат некои запчаници во главата.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

- Ете зошто не ве носам по странските фестивали – рече мајка ми – вам ќе ви биде здодевно, а јас таму имам многу повеќе работа отколку во Битола.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Ќе измисли приказна, ќе ви ја раскаже, а само час подоцна и самиот ќе поверува дека вистински се случило она што предмалку ви го раскажал.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Тогаш Петре Даскалот ни рече: - Слушајте ме добро што ќе ви речам.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Во тој случај, ако Бојс бил, како што вели печатот, „контроверзен уметник“, тешко е да се замисли дека тој сѐ уште може да биде контроверзен со една изложба која вешто го стопува она што е различно, а суптилно го брише она што дава место за дискусија. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 83

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

А и нам, тоа се подразбира, кога ќе ни недостасуваше одвреме навреме по некое тровче од богатата љубовна трпеза со која располагаше".

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Вака ви остануе само да чекате на ред пред наплатните центри коа ќе ви го исклучат нетот па откако ќе си ја платите месечната сметка повторно да си ја добиете својата интернет доза.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

— Тој лели и заредил, денеска една, утре друга, трета, на сете ќе ви го направи ќевот.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

ТЕОДОС: Не, сега!

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Штом ќе го потпишете чекот, ќе ви го предадам писмото.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

„Круме Арсов гореше, сега умира далеку и од нас и од Кукулино. Кажи кој го запали.“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Степите на Азија ќе ви бидат романтичен предел за прошетка.

„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)

Сега тој тоа самиот ќе ви го раскаже.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Сопрво ми даде четириесет диви зајаци да £ пасам и пак сите дома да му £ донесам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Ќе ви ја исмука крвта и ќе ве расфрла. Тогаш јас ќе се смеам, мајката ваша.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Мислам, ова во пликов ќе ви втаса. Добро ја продадов. Ливадата.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Денес ќе ви кажам два-три збора за психологијата на непријателот, чисто затоа за да можете да погледнете длабоко долу, во емајлираниот слој на дното, во огледалото на вашиот бунар.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

А јас во песот гледам: Дали ќе заборави дека е спитомен кога ќе ви ги лизне рацете.

„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)

Во Овчеполието, недалеку од Свети Николе, стрчи еден голем камен, познат под името Говедар Камен.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Навистина, пресудата кој кому му згрешил е неисправна и неиздржана, а давањето обвиненија однапред ве тера да ја заземете мојата страна, но јас темелно го испитав случајот и сега ќе ви го кажам со ред.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Ете драги мои како побрзо ќе ви мине денот. Ако не верувате - обидете се и Вие!

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

А токму такво чувство можеби машката геј-култура им предизвикува и на многумина геј-мажи, како и на многумина стрејт-луѓе, кои учествуваат во таа култура. (Значи Фелоус не греши сосема кога машките геј-практики ги толкува како женствени.) Но тоа не мора да покажува дека геј-мажите спаѓаат во трет или меѓупоставен пол, дека имаат различна биологија или психологија од стрејт-мажите, ниту дека имаат некоја посебна, суштинска, архетипска природа.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Се надевам дека „Маргина” ќе ви ја објави.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Зарем и вие сте наивен како и г-дин Ракот?

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Ако сакате - ќе ви раскажам...“ „Супер!“ извика Ивана.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Едно - вика - ќе ви кажам - на ќерка му и на зет му.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Стариот Стојмен само промрморе: „Нека, нека и на вас ќе ви дојде крајот. Еден ден и вас сувава солза и клетва ќе ве стаса!“

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Во чантата, што ќе ви ја даде, ќе има една копија од книгата на Голдштајн.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Што се однесува до шансите, за кои изразивте сомнение ќе ви спомнам едно мое доживување а вие самите извлечете заклучок.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

(Грета пали цигара) Гледам како оној тип со темни очила внимателно ве гледа.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Сега јас сето тоа ќе ви го средам.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Чудно, и може нелогично излегува Јовановото држење во овој настан, но за да се има јасна претстава, не правиме лошо ако се запознаеме поблиску со овој мариовски бег.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Тој ја удри по главата и рече, „Еве ви нешто што ќе ви даде причина за плач“.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Сите Бенчмаркови морате да ги исполните, во спротивно влезот во Вавилонската блудница ќе ви биде закатанчен, беше пораката која доаѓаше од европските куросари.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Исто така, целото дејство го снимив и од далечина.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Откажете се. Признајте. Половина ќе ви се прости.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Како го направи месото? - Ќе ви објаснам после.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Изаму Ногучи рече, „Еден стар чевел би изгледал многу убаво во оваа соба“.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ќе ви дадам двајца мои курири кои ќе ве одведат до границата.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Задржувајќи си ја љубовта кон гласовната музика на подоцнежиот период на романтизмот, па дури и на онаа од дваесеттиот век, тој смело сними низа песни и арии напишани исклучиво за женски глас, кои обично ги исполнуваа само сопрани.109 Се разбира, Даниелс не е првиот геј-маж што уживал во пеење, макар и насамо, велики дела од женскиот гласовен репертоар, како што ќе ви потврди секоја оперољубива кралица (а денес во геј-светот никој освен, можеби, оперољубива кралица нема да сака да ви признае нешто толку незгодно).

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Реков: „за љубов да не зборувате“! Тоа гајле ќе ви дојде на главите.

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

И Грците и Болгарите и таму по на север и Србите и јазикот и душата ќе ви ја земат.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Значи себеси се сметав судбински поврзан со земјата и со чекорењето.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Отсега ќе ви се зголемат давачките, ќе морате да плаќате даноци за сѐ што подигнавте. Сами сте си виновни.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Сега, тој им зборуваше на сиџилите: Спокојно, спокојно, на сите ќе ви дојде редот...

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

Таа воочлива декорираност на иерархот, Германците се правеа дека не ја забележуваат, меѓутоа чувствувајќи ја свеченоста на мигот што со тоа митрополитот им ја сугерираше и тие останаа да стојат пред посетителите. „Да Ваша еминенцијо, таа листа ни е неопходна”, ја подаде раката СС командирот Беренц. „Добро, но најнапред ќе ви го покажам писмото што го напишав до една значајна личност”, рече владиката и од под расото извади лист хартија.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Не, не ... не мислев дека едвај чекам да го видам нејзиниот погреб, туку сакав да речам дека малку ќе ви раскажувам и за нејзиниот живот.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Подоцна кога се разбудил, се запрашал, „Дали сум јас пеперутка која сонува дека е човек?“

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Догледање. Господинот Сенка е просто вџашен, и долго не може да се соземе од она што му го кажа Дипигус.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

А велат, кој ќе ѝ поверува на жена му на Комесарот најмилото му се нафрлува уште истиот час со струпки“.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Изгледа дека му е тешко од тоа што првпат убива. (На Младичот.) Колегава Тажен ќе ви помогне.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Сите се собраа околу него, но место одговор продолжија да плачат. – Да не сте писнале зашто со клоци ќе ви ги истурам цревата – викна силно момчето околу кое се собраа.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Ако се сетат оттаму да не нападнат, може и да не надвладеат – му кажа поп Јаков на калуѓерот што го интересираше и им се обрна на селаните: – Ајде, браќа, да стануваме и да си се разодиме денеска по гости, повелете и кај мене е денот, па после секој по своите села, збирајте го народот околу себе, вооружувајте што можете што повеќе луѓе; ти Ристе, што повеќе барут подготвувај, а ние ќе вардиме и ќе ви сториме абер, кога ќе притреба да сте готови – а кон калуѓерот: – Ајде, оче дуовниче, повелете вие со света Богородица кај мене на ручек, нека ни е на помош, денеска ни е денот, како што гледаш.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Сосема сум прибран и најсилен од сите, а тоа и останувам, и покрај сè тоа ништо не ми користи, бидејќи сега ме фаќаат за глава и за нозе и ме носат в постела.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

— Сега ќе ви пуштиме чоколада, вели, мора да си го повратите месото.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Изградете си и вие храм, светилиште, олтар, во кое ќе се молите за божествена светлина во вашите погледи кои ќе ви ги поврзат душите со оние кои ги сакате под златната месечина.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Докторката вели: - Ова е операционата маса. Ова е скалпел. Ова е вашиот јачмен.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

- Ќе ви кажам, само меѓу нас да остане. - Дадено. Евдо, Ване? Чесен збор.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Го оставија селаните, но само од директното учество, а советите ги прифатија и многу умно направија.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

— Лебами, зорт да го најдете. Селото реши да не го предава, та којзнае дали ќе ви го кажат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

За г.Бешков попрашајте кого сакате во Битола, било тоа од персоналот на тамошните консулства, било од бугарските учители, било од влашките, било од граѓаните или најпосле од Циганчињата со кои има разговарано г.Бешков, постојано одејќи по градот без работа, и сите ќе ви кажат кој е г.Бешков.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

— Ќе ве истепаат, зар ќе ви постелат! — му се овргали Толе и на овега, гледајќи во секој селанец плашливец и роб.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

По неколку дни невестата ми Неда седеше и таа во двор на ругузина и си везеше вдојчинцка црна кошула, преденото со сета игла везарка је загина.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Црномурестото момче ми вели: Знаете ли, ова килимче го познав зашто го ткаеше мајка ми, а јас дури сега разбрав дека брат ми загинал!

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Повторно ќе ви го наведам Ортега и Гасет, кај нас долго забранет мислител: „Национализмот секогаш е поттик во спротивна насока од начелото што ја создава нацијата.

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Затоа не им верујте на пазарџиските преваранти кога ќе ви кажат дека ракијата е домашна затоа што е немогуче да продаа 500 кила месечно, а тоа да биде домашна.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

До почетокот на времето, Словото беше во Бога; во почетокот на времето Словото го создаде светот, среде времето, Словото се оваплоти заради спасението ваше, а на крајот од времето – оваплотеното слово, Богочовекот Исус Христос ќе ви суди за делата и неделата ваши и ќе остане, како и до создавањето на светот – вечност.“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

- Пролетаријат... – таа ја цедеше секоја буква - најпрвин да завршам за тоа шо почнав, а потоа јаска убао ќе ви растолкувам шо е тоа пролетаријат иако знам дека ти шо ме опита, знам дека нема да ме разбериш... - таа прекина за миг и се врати на прекинатата мисла.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Љубете со целото ваше срце и душа, без страв дека ќе ви го украдат срцето или ќе ја изгубите душата.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Ѓорѓиевски е член на синдикатот, а како што ќе ви- диме подолу, тој е и активен учесник во синдикалните активности.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Во врска со тоа ќе ви испратам еден напис што деновиве се појави во дневникот Ле Монд.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

- Добро, тогаш ќе ви ги истргам ушите за да пораснете.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

- Јас пак ќе ви ја дадам ако ви падне во дворот.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Таа смеа звучеше како смеа на гавран, толку крескаше што трговецот малку се тргна. – Ако не погодите, јас ќе земам нешто ваше. Тоа е коцка. Без оглед на тоа дали ќе погодите или не.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

И ак прајте поинаку, тогаш ние ќе ви најме место - ќе ве клајме да прајте друмовишча, камен да кршите и да го делкате за палати...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

- Море, ами кој е тој будала што ќе те веруа, бре Силјане - му рекле селаните - оти си бил штрк!

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Ќе изгинете, децата ќе ви останат сирачиња. Мајко Минадора, кажи им.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ако некој погоди додека да дојде Јоле-добро, ако не-утре тоа ќе ви биде прва работа по Очетонашето!...

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

- За буна и за бој што ќе ви донесат слобода, - им објаснив.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

– „Вистина, татко, и вие браќа селани, им рекол Силјан, ама за приказна е мојава работа што бев дури во долна земја или штркова земја кај што човек досега не пошол и не ќе појде, и да ми верувате оти не е чаре да ве лажам јас, чунки не ќе ви земам нешто да си кладам в ќесе, за да не поверувате за здраво.

„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)

- Осиромашениот ураниум од Косово ќе ви биде збогатен додаток во организмот. Леукемијата е гратис.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

В уста вода ќе ви носев, си мислам. 170

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Ќе избришете се и тогаш ќе ви остане гола среќа.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

— Ќе ви залетне некоја коска од ,рибите", вели Лазор Рогожаров и ние уште толку ќе викнеме.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

„Ај ноу, ај ноу, за жал, тоа ќе ви отвори малку работа“, рече Брчалото.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

— Не го знаете нивното лицемерие, вели дедо, сѐ што ќе ви ветат пак ќе погазат.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Мене веднаш ми текна. А дали ќе ви текне вам?!

„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)

Останете со нас, со Турција. Турција ќе ви даде автономија, ако ме разбираш, а потоа ако сте умни, можеби ќе си напрајте и своја држава.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Штом ќе ви јавиме, заминете таму и соберете ги телата на мртвите.“

„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)

Нејзините врати секогаш ќе ви останат отворени!

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Се разбира, јас немам при себе таков плод за да ви покажам и практично на што личи кога ќе ви се најде најаден во раката, но вие, таму, горе, во вашиот свет, го имате тој плод во изобилство!

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Што ме праша за двете, али скраја сум, али близу, тој ме праша за очите, али ми гледаат скраја.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Ги погледна двајцата уште еднаш и рече: - Деца, - рече, - штом како човек ме прашувате, како на луѓе ќе ви кажам:преку планина ни пиле не може да прелета.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Ова што ќе ви го раскажам се случи за време на турското владеење.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Дали празник светол и Вас ќе Ви биде Воскрес на душа, која на крст чесноста ја става. Круна од трње на невина глава.

„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)

Сакав да ги надоврзам овие настани на вашите убави и точни мисли за Времето на козите, што верувам дека во исто време ќе ви бидат поучни и забавни.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Ќе ви го прочитам... Да, првите две страници се нечитливи.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Тоа можеби вам ќе ви се чини чудно но јас навистина премногу го ценев оној судбоносен момент кога човекот се симнал од дрвото за да ја избере својата патека и да зачекори по неа.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Чувте ли, син ми ќе ви биде кум.

„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)

Кој знае, можеби и ние сме измислени.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Девојче, врашко, девојче, Ај, да ни месиш кравајче, Без вода да го замесиш, Без оган да го испечеш И веднаш потоа со својот топол глас одговараше Калешата: Терзии, браќа, терзии, Јас ќе ви месам кравајче, Низ трепки ќе го отсеам, Со солзи ќе го замесам, На гради ќе го испечам...

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

ПАНДЕ: А, за тоа ќе ви кажам! Вие само прашајте ме мене!

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Откоа избесило трите вреќи, застанало до првата вреќа и ја отворило устината од вреќата, та ја навртело откај целиот народ и се испраил просто, та почнал да кажуат како се сторило себепот за да му даит царот да пасит зајаци и сопрво дошле да му купуат зајак и ватил да им кажуат на народот: - Слушајте вамо, народ, јас што ќе ви кажам, да ме веруате - им рекол со висок глас - ама сакам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Оние дела кои се занимаваат со критика на капиталистичката демократија нема да може да ги најдете у универзитетските библиотеки, но затоа ако отидете на тезга може да снабдите десетина книги кои ќе ви бидат доволни да ја разоткриете правата вистина и кои вредат повеќе од тоа да сте завршиле 3 факултета.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Туку гледате некој цела рака ќе ви ја вотне в уста, в очи, ќе ви ги извади очите.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Барем да беа трње што убаво ќе ги сеќаваат чекорите на иследникот кој се труди да ме следи!) Но еве, од некаде почна да надоаѓа светлина и да го разголува сеќавањето.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

- За секој збор сакам по сто алтани, да така ќе ви кажам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- Хм, - се насмевна Васе. - Сметав дека ќе ви бидам покорисен ако ми се рацеве одврзани...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Ако сфатеше, животот ќе ви беше многу поздрав и порозов, и тебе и нему.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Телото ќе го исчистите со нагонот на повраќање, секогаш кога пред очи ќе ви се појават слики и кога искри ќе ви ги потресат нервите во мозокот, ќе ви се згрутчува крвта во тромб од помислата дека сте живееле во лага, дека сонот бил лажен, дека сѐ било само илузија.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Јас сум добар човек. Ако треба да ви ја скинам главата – ќе ви ја скинам. (Пауза) Благодарам.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

- Другари борци! А сега ќе ви прочитам едно многу интересно писмо од кое ќе видите колкава поддршка има нашата борба кај народот.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Засега преку Петрета ќе одржуваме врска и тој ќе ви определува задачи ...

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

17. Намерно не ви кажав а ќе ви кажам оти од вас ништо не кријам Дека се случуваше понекогаш да се состават некои парченца Од моите соништа од циклусот за пропаднатите империи И тогаш ќе го видев Цезар како ’рчи Ако не знаевте Цезар се брои како голем светски ’ркач А неговата љубовница Сервилија Цепонис мајката на Брут После ноќното следување бегала во соседната просторија Знаејќи дека Божјиот син спие гласно И дека молежливото опоменување ’рчиш Цезаре не помага И ќе го видев Цезар како плаче како мало дете Кога ќе се разбуди испотен и сам Плаче ту за малку мајчинска нежност ту за капка врело млеко од кобила

„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)

Ни оддалеку не се изумрени – како што ќе ви посведочи секој што бил на дрег-претстава или што го гледал филмот на Педро Алмодовар Сѐ за мајка ми од 1999 година, кој сјадрува една цела традиција на културното размислување на геј-мажите за своите односи кон женственоста и кон ликот на мајката.356 Но, денес ниту еден геј-маж што држи до себе не сака да се осврнува на тие теми, освен во штос или ако треба некому да му спушти.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

А некогаш навечер кога ние излегуваме ќе треба да бидете со Патрик, но се разбира за тоа благовремено ќе ве известиме и ќе ви платиме екстра... зборуваше брзо и певливо Госпоѓа Изабел.

„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)

Што требаше да биде тоа „Ќе ви...“? Ќе ви покажам јас вам, или ќе ви дадам отров, или ќе ви ја заебам мајката и сестрата и сѐ живо и мртво, или ќе ви стокмам слика од мене да се крстите пред неа, или ќе ви го сторам ќефот, ќе ве најадам и ќе ве напојам, или ќе ви ја земам силата, и така обесилени, ќе клечите пред мене и, тресејќи се, ќе молите и ќе чекате, оддалечени долу, под моите коленици.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

Не знам каков ќе ви беше алот да не бев јас, за некако да го врзам крајот со крајот.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Жената шепотеше: - Држете го ова. Ќе ви помогне.

„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)

- Кажи им. Се договоривме. - Ќе им кажам.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Но тоа ли е бодигард? Можете да го натерате да ви бацува нозе кога ќе ви прдне на памет.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Дојдете, ќе ви раскажам како се сожалив.“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Секој пишувач ќе ви каже дека ова особено важи за измислувањето имиња ( и презимиња) на (измислените) ликови.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Му рече ли лош збор - полош ќе ти врати; црната: ниту сака да те сретне, ниту сака да разговара со тебе; пред очите му е темно; сѐ на светот му е виновно; мудри се, знаат многу, со очи, со поглед можат да дознаат сѐ: кој си, што си, колку тежиш и што сакаш да речеш; во разговор со нив секогаш чувствуваш: меѓу тебе и нив голема далечина; не се напрегаат сѐ да чујат и разберат; на проклетството и на болот му робуваат; лилавата (јоргованлијата); постојано си потпевнуваат во себе или гласно: и во одење, и во работа и во кревет; во устата, на ушето или во малото џепче од палтото носат цветче - за салтанет; на секоја веселба први запoчнуваат да пеат; што било вчера, што било денеска, што ќе биде утре - не ги интересира; кога смируваат скарани, не сакаат многу муабети; на скараните ќе им речат: ајде чукнете се со чашките, оти главата ќе ви ја чукнеме; те фалат, те гушкаат, но сето тоа го прават без мерка; последни од кафеаната се прибираат дома; сивата: многу пребираат, џимрии во јадење, во купување, во облекување; надвор ако врне - продолжуваат по цел ден да спијат; од добиток не држат ништо, или сосем малку; за сѐ, па дури и нешто на милост да речат - колнат; клетвите им се помошни зборови со кои полесно се изразуваат; повеќето се тенкоусти, палени на збор, на јазик; кога е студено - мајката на господа му ја караат, кога е жешко - исто така; на гости, по свадби, од иста чаша или сафа не пијат; дома на прагот од куќата те пречекуваат држејќи ја вратата недоотворена; очите секогаш им се готови да те погледат напоречки, да те мунѕосаат; портокаловата: лични луѓе, секој сака од нивната куќа невеста да земе; кога врват девојките и невестите низ селото - како сонце да врви, сè пука на нив од здравотија, од личнотија; коњ аздисан скротуваат, пукнуваат; таа убавина, таа здрава јатка во нив ги држи до триесеттата година; по неа - одеднаш како зрел плод се што не може многу да држи, свенува, се олошува, се распаѓа; од никого лош збор не се слуша; благи и кротки и во очите и во лицето и во зборот; старичките чисто-пречисто се носат, мирисаат на мискинсапун, на калофер, но не доживуваат длабока старост; прават куќи понастрана од другите, истакнати, видливи; добиците им врват низ посебен влез за во кералот, не низ дворот да им го балегат и гнасат; кога крштеваат дете, врват низ селото како кралска процесија, како крал да се крунисува; ако седиш со нив, имаат моќ да те маѓепсаат, да те стават под влијание, да те владеат.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

- А ние имаме едно стомне. Ќе ви го покажам уште вечерва.

„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)

Си беше еднаш едно време кога геј-мажите ги биеше глас дека не можат да зборуваат за ништо друго освен за мајките.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Дојдете со мене. Ако сакате, ќе ви го покажам.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

А терзиите ѝ одговараат: Ти девојче, мало ѓаволче, Ти да ни месиш погача; Без сито брашно да исееш; Без вода да ја замесиш; Без оган да ја испечеш. А девојката одговара: Терзии, браќа терзии, Погача ја ќе ви месам; Низ трепки брашно ќе исеам; Со солзи ќе ја замесам; На гради ќе ја испечам.“

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

Ќе ме разберете дека морам да почнам со тоа што ќе ви поставам неколку прашања.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

— Не, не! — паша ќе бидеш ти и така веќе те крстиле Паша.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Учител, ако сакате, додека да најдеме некој вистински, ќе ви бидам, бесплатно. Но сега за друго зборуваме.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

- Да седнеме, - им велам, - па ќе ви раскажувам.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

Потсетете се некогаш на ова мое кажување, на неколкуте случки што ви ги раскажав, можеби тоа ќе ви помогне да одбегнете некоја невола.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

- Не можам, не си веќе лесна, - ја бакна Тета и додаде: - Пробај да поодиш уште малку, јас ќе ви раскажувам за принцезата Дуња-Ѓузел, а потоа, кога ќе стигнеме до една мала ливада, ќе се одмориме и ќе каснеме нешто.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Кога ќе се појавите на прагот на куќата на некој англиски благородник мошне веројатно е дека слугата ќе ви каже, Почитуваната Госпоѓа се извинува, таа не е дома и ќе морате да чекате да добиете една убава картичка Г-дин и Г-ѓа John Miller дома во Сабота, 5-ти Ноември од 16 часот - не сте повикани лично - кажано ви е дека г-дин и г-ѓа Милер ќе бидат дома и дека ќе очекуваат (можеби со задоволство) да ве видат.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Но, како што милувате: јас не ви се нудев; ако вие ме потрошите во свети цели, ќе ви го допуштам тоа, јас, стариот селски лекар, кому што му ја грабнаа слугинката!

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

И ќе ви се случи, а можеби веќе и ви се случило, само еден грд збор упатен до вас, да ве понижи.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Е, сега ќе ви кажам како се однесуеле о Русија црвените комесари со такви контри.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Во меѓувреме, јас ќе ви испратам еден примерок од книгата“, - Винстон забележа дека дури и О'Брајан го изговара зборот како да е курзивен - „ од Голдштајновата книга, сфаќате, што е можно поскоро.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Убеден сум оти ќе бидете задоволни, зашто ќе ви ја ишка грижата и тагата од челото, ќе ве заспива и ќе го чува сонот од мора и морничавост, од натрапници, од нечисти мисли, од вампири и зли духови, од бајачи и уроци, од сонокрадци, зашто нема ли сон, човекот е мртов.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Сето она што ќе ви го дам за време на животот ќе ви го одземам од наследството.”

„МАРГИНА бр. 3“ (1994)

- Десет, слушаш, трештеше крчмата. - Ќе ви покажам јас како се пие.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Ова е граѓа за народскиот стереотип. ‌Можеби баш затоа, ако со безизразно лице тврдите дека машката хомосексуалност подразбира збир нестандардни културни практики, а не само некои нестандардни сексуални практики; ако приречете дека постои некаква машка геј- култура, ако навестите дека мора да има некаква поврзаност помеѓу некоја конкретна сексуална определба и некаква наклонетост кон извесни културни облици, веројатно луѓето веднаш ќе ви се побунат, ќе наведат илјада и една разни причини зошто такво нешто е невозможно или бесмислено или навредливо и зошто секој што мисли поинаку е заблуден, сосема старовремски, морално сомнителен и политички неодговорен.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Ние ќе Ви помогнеме да се потсетите како се игра. Не е тешко да се игра прифати Афз Б.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Во Лондон беше супер, ќе ви раскажувам, ама дома...

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Јас знам оти чудно ви е ова што ви кажуам, ама не је чаре да ве излажам, чунки најпосле испат ќе ви го сторам, и ќе ве уверам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Така е кога во комисијата ќе ви доделат неписмени кадри.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

- Доста, доста! - подвикна Никодин. Да не бевме ние, кој ќе ви ги направеше сите овие фабрики?

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Оваа ноќ се знае, до сабајле ќе ви цепиме штици! (и прави место на Василка да седне до него).

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Ги пресретнаа одочесниците, ги вперија пушките во Јанческите, во Трајана и во Тодија, и им наредија: Оставете го човекот и вратете му ја фотографијата, зашто додека вие него со крстови по глава, ние вам крстови ќе ви насадиме на главите.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

- Вистина, татко, и вие, браќа селани - му рекол Силјан - ем за приказна ет мојава работа, што бев дури во долна земја или штркоа земја, кај што чоек досега не пошол и не ќе појдит, и да ме веруате оти не је чаре да ве лажам јас, чинки не ќе ви земам нешто да си клаам в кесе за да поверуате за здраво.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Доколку не се соочите со разликите, ќе ве сметаат за хомофоб и фашист затоа што не сте во тек со новово време (прокламирано од западот) додека медиумски ќе ви се потпикуваат силиконите, промискуитетот и манекенството како врвни вредности.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Еден ден, можеби ќе ви кажам зошто...

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Зошто би можело да ви послужи?

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Или полот не ви е важен па барате кутар плашив бездушен плен, кој ќе ви потклекне... како роб... тоа ли го сакате?...

„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)

Ќе ги запише, во почетокот на првата глава (романот е поделен или распослан врз 58 одделни поглавја или врз 358 страници – Г.Тод.) авторот следниве зборови: „Да можеа да зборуваат сите Мајкини гени и хромозоми, тие ќе ви ја раскажеа најнеобичната балканска одисеја на еден живот минат во најголемиот свој дел, во одбраната на едно семејство”.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Туку кога не сте при татко и мајка, така ќе ви земаат мера”.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Фрлив поглед на плавата. Беше многу попривлечна оддалеку - вака одблизу убаво се виде дека има проблеми со забите, но сепак беше највозбудлив примерок на dragqueen наоколу. 126 Margina #15-16 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

За таквата услуга, јас ќе ви го дадам 8 Септември 1991 година!

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Само ќе ги поткрене рамињата.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Најстина, ошче сте мали, токо ќе пораснете, та и тоа ќе ви требе.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Утре ќе ви е сончево, пријатно за есенска прошетка...“

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Јас ќе ви дада знак за тргање.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Можеби ќе се спријателите и ќе ви биде полесно во иста вреќа?

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Дури и оваа крава? – Само ако ви одговара, веднаш ќе ви ја дадам.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

„Кој го уби, на какво место го закопавте?

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ќе ви кажам што знам за неа, а ќе ви раскажам што ми се случи со неа.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Во ред, можев да прифатам Катерина за мене да зборува што и да е.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

И дома не можете да правите сѐ што сакате.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

А оваа потврда ќе ја чувате. Ќе ви ја побараат на излезот од Албанија и за користење на нашите патишта ќе платите две евро.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

- Ајде, измијте ги рацете, - ни се обрати на двајцата, - ќе ви пресечам од питава. Со зелје е.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Тароти, гравови, лаптопи, а богами има и такви на кои не им требаат никакви реквизити туку само што ќе ви го чујат гласот ви прогнозираат 30 години унапред шо ќе ви се деси.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Во една друга пригода ќе ви раскажам за тоа, но најсилен впечаток ми направи враќањето од Поградец кон границата.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

И тогаш без лелек и солзи оставила деверите да ја одведат до вдлабнатината во ѕидот на кулата: чунки и самата знаела дека мора да умре, барем можела да се воздржи да не плаче.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Вие не знаете, ама јас ќе ви кажам.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Секој ќе ви одговори дека нивниот луд и возвишен крал сè уште живее!

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Што Ви беше најголемата радост во животот? Па, мој боже, ќе ви признаам дека немаше многу такви нешта.

„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)

Веднаш ќе ви се јавам...

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Машини, плугој тој ќе ви даде, дајте му братски рака, нивата наша молитва нејќе а труд - работа сака!

„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)

Во животот може да прочитате иљадници контролирани наслови кои системот ќе ги наметне, но за да ја разоткриете правата вистина доволни ќе ви бидат само десетина андерграунд книги.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

А може и ништо нема да ви рече.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Но, дури и да работел во ноќната смена, неговата основна работа беше... па така директно наеднаш не можеш ни да се сетиш како да ја наречеш таа професија; со еден збор, беше тоа толку жесток процес што тешко се формулира, и кој е полесно да се раскаже.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

А најлошо од сѐ, вели пашо, е што и јас ќе бидам за нигде никаде без неа, и не знам што ќе ви е таков Турчин кој не ќе биде кадарен за ништо”.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Со мојата правда ќе седите тогаш, велам, и само мојата правда ќе ви треба.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

На врата, со куфер в рака, се појави Гоце.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Седете ќе ви кажам. (Фроса, Кате и Паре испоседнуваат околу неа и со особено интересирање чекаат од Антица да каже).

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Ж: Ахиле... белким не верувате на сè што ќе ви кажат продавачите!

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

- „Се надевам дека овде има телефон“ -рече Марија. - „Секако“ -ѝ рече жената. - „Таму ќе ви покажат“.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Лично Сталин ми рече: вие само тргнеше, а ние ќе ви ја дадеме сета потребна помош...

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Веднаш ќе ви објаснам за што станува збор.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

„Да имав шмајзер, ќе ви кажев како се тргаат уши!“ - помисли тој и почна да вика како да го бара коњчето: - Дорчо, Дорчо, на на!

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

„Сакам да поразговарам со неа,“ рече Рајнер. Жената покажа на столчињата покрај масата, и ние седнавме.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Марија потрча кон влезот на зградата.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

За да не ве исплашиме веднаш, ќе ви кажеме дека кога Зоки Поки се буди и протега прави – ааааа-ах, кога се смее – хо-хо-хо, кога плаче – ооооолелееее, а кога некому му се подбива – у-у-уаааа!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

„Штета... Седнете, отпетлајте ги елечињата на градите: ќе ви испукаат гулабиците внатре затворени...“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Јас сум уверен дека ќе ви понудам појасна слика на настанот ако дозволите да го сторам тоа според дотокот на сеќавањата.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Само кажете кој е тој и јас ќе ви кажам сѐ што сакате.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Си платил цел, а ќе излижеш одвај половина сладолед а на тукушто избањатите божици секако нема да ве видат, инаку барем ќе ви се изнасмееја на сладоледните капаници.

„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)

Скот: Ништо не може да се напушти без жалење, но ќе ви биде полесно кога и вие ќе го направите истото.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

„За се ќе ви раскаже Адем.“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

За кој ќе ви преподадам слово скорешно, кога времето ќе дојде.

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

„Ќе ви ја кажам содржината од писмото на нашите другарчиња од Кичево, ОУ „Д-р. Владимир Полежански“ - започна Теми.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Господине ...

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Букурешт чува тајна голема, од гради ќе ви ја одкраднеме, сѐ што е наше, и наше ќе биде... скромно ви порачуваме...

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Многумина од вас тогаш ме прашуваа, трудејќи се во моите зборови и во срцата свои да ги најдат одговорите што дотогаш сами не можеле да ги пронајдат: ’Павле, каков е нашиот пат?‘ Тогаш ви велев да не го барате одговорот надвор од себе, туку единствено во срцата свои, со молитва и со чист живот, та тој самиот, со волјата Негова, ќе ви се покаже.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

За тетин Јован немав слушнато ништо и воопшто немав поим како изгледа.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

УМНОТО ДЕТЕ - ЦАР Во една царшчина умрел царот и остајл по себе дете на пет-шес години.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

„Бла-бла-дроб. Што ќе ви е коњче од вртелешка овде во либиската пустина?

„МАРГИНА бр. 36“ (1997)

Дајте пари и ќе ви купиме од градот.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Дајте ми нож, вели тоа чело, па ќе ви биде јасно. Добро, слушна.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

ќе ви речам - затоа што во шест часот можам да стигнам дома на вечера”.

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Но ќе ви кажам: тие што дошле со по едно воле, дошле попусто. Не ќе можат да го однесат товарот ни до најблисконо село, ни до Древено.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Тие мрчале надолго и широко ќе ви продаваат морал, а доколку тоа не би го правеле и би ги пуштиле на пазар да продаваат компир сигурно нема да продадат ниту 2 кила, но затоа доколку ги оставите пред МТВ би биле успешни проститутки.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

РЕВШИН: Па, што да ви кажам, ете... гледате ли, јас лично свои пари немам, но во краен случај ќе ви пронајдам за карта, - ако не одите далеку, се разбира, и, да речеме за живеачка таму каде што ќе бидете за околу две недели, но под услов, се разбира, дека Љуба Ивановна ќе ја пуштите кај сестра ми на село.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

-Туку, водете сметка, зашто гркланот ќе ви го извадам на двете, само ако врз куќава „падне“ лоша сенка.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Ќе се разбуди и сѐ ќе ви објасни.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Па, кога вам ќе ви текне – со мајка ви, а кога ви се игра, кога ви се гледа телевизија, кога ви се оди со деца на летување, тогаш нека седи мајка ви дома и нека ве чека.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

И ќе ви кажам една тајна.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

- А сега- рече Петре Даскалот- ќе ви ја кажам азбуката.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Ниту во едниот, ниту во другиот џеб немаше ништо.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Филџан бело вино ќе ви се најде, кантарија имате, а маслиново масло ќе ви донесам следниот пат.

„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)

Замолча па додала: Поздравете ми ги внуците, снаата и Блажета.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Тоа е така затоа што едноставно толку сте отворени за сугестии кога сте на ЛСД, што да ви кажат дека чоколадните бисквити можат да ви помогнат да ја контролирате дрогата, вие ќе поверувате и навистина ќе ви успее.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

Штом заврши изложбата, ве уверувам, пријателе драг, оти ќе ви го испратиме вашиот „Автопортрет“, чудесното дело што сте го заборавиле во Истанбул заклучено на дното на Огледалото, се разбира ако Вие го сакате тоа“.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Но, најпрво ќе морате да ми ветите дека цврсто ќе верувате во сè што ќе ви речам.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

Кога ги остави работите со кои беше накитен, им рече на децата да се тргнат. – Ќе ви кажам нешто, - присторе.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Бегајте, инаку ќе ве подберам та ни едно ковче не ќе ви остане цело.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Да влезам како питач со тажен израз и подадена рака - молам пари и љубов; кога ќе станам економ на едно планинско градилиште ќе ви пратам света планинска водичка и чесно ќе се оддолжам.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Но бидејќи одново го споменувате, ќе ви речам дека тоа што го викате ”игра” е релативна работа...

„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)

- Знаете, јас ќе ви раскажам сè што знам – реков – спремен сум дури и своите сомненија да ви ги презентирам.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

И така, препирајќи се, царското дете им рекло: - Зашчо мислите така криво?

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

И никаде да не мрднува. И никогаш!

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Та каква надеж отсега вам ќе ви носат дните?

„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)

Згора на тоа, ќе ви дадам и неколку шишиња добро вино, или ќе ви подарам слика од небесниот рај.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Иако Пир не е од Уј, туку од Сартр,секој граѓанин од Уј ќе ви се пофали со Пир, како да е роден во Уј.

„Патувања“ од Никола Кирков (1982)

Во наредното писмо ќе Ви пратам уште две фотографии.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Ќе ви сошијам нов шинел за гордост и слава, ќе се потрудиме да биде така.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Оставете го срцето слободно да дише и тоа ќе ви се јави.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

„Ќе Ви раскажам со неколку збора; но, пред да почнам, дозволете да Ве предупредам дека се работи за случај што бара најголема тајност, и дека сосема веројатно би ја загубил работата кога би се дознало оти сум се доверил некому.“

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Сега, само да ја подотворам средната фијока од моето биро, веднаш ќе ви падне в очи иста таква шупелка.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

- Ќе ви наполнам - одговори Трајче и ја зеде матерката.

„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)

Лицето ѝ се вцрвило од игра и сонце: „Утре ќе ви раскажам колку убаво си поминав.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Една Лидија што е голема до моево колено и што има очи како џамлии. (Само не брзајте, ќе ја запознаете и ќе ви се здодее од неа.)

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Ние мислевме и на вас, драги уметници, од другата страна на границата, делата на Сталин ќе ви бидат добродојдени.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Што ќе ви се?

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Чудно, нели! Ќе ја видите кога ќе дојдете.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

Ако таа е Асенета, може да се претпостави дека сепак ќе ви понуди да седнете и да ѝ раскажете што сте сонувале претходната ноќ.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Не оставајте го залакот недојаден, ни вели, некој роднина ќе ви остане гладен.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

А светлост ќе ви затреба и за да ги протолкувате натписите запишани на вратата од приземјето и тоа на сите јазици на владарите што доаѓале и господареле со овој простор. (Турскиот натпис содржеше дури и две варијанти: Гирис уасак Цикмз сокак гириси; српскиот, Улаз забрањен; бугарскиот влез в'в ада).

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

- Ве молам, строго да се придржувате на часот во кој Марија ќе ги зема овие лекови, што ќе ви ги дадам.

„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)

Наскоро ќе ви сигнализираме кои информации најургентно ни се потребни“.372 На 16 декември Милер ќе го информира Force 399 дека “локалната кампања на печатот за поддршка на ЕЛАС и критиките во однос на британската интервенција во Грција целосно е прекината“.373 Во однос на пишувањето на печатот се истакнува дека “ставовите на националниот печат спрема нас покажуваат извесен напредок.

„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)

Ако сака невестата Митра да ме позаперуа и да ми плеска пo некое сомунче, ќе ви седа и ќе ви работа.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Ние некои се насмеавме, а учителот сериозно рече: - Сега, Моне, токако изброја, јас на сите ќе ви кажам еда прикаска за Итар Пејо.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

По цел ден не би се гледале.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

- Сега ќе ви донесам еден таков – рече и по неколку минути довлечка старче.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Изгледаше дека зборовите на добродушниот брат ги зеде како шега. – А за вратка, ако погодам, многу ќе ви бидам благодарен за овие расцутени растенија. – Добро. добро.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ниту Татко, – додаде другиот брат. – За ова што ќе ви раскажам, ни Татко ви не знае.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Знаете ли, Бојс, што најмногу ме чуди?!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

На крајот Влатко даде интересна информација: „Нашите другарчиња од Основното Училиште „Владо Тасевски“ се најдоа на страницата „Колибри“ во рубриката Учениците и екологијата, ќе ви прочитам еден дел од статијата: - Секоја сабота, ама буквално секоја, по околу триесетина ученици, пред сè осмооделенци, раководени од нивниот наставник по географија Ѓорѓиевски, одат организирано на Водно и уживаат во убавата природа. таму наоѓаат разни тревки, интересни растенија и шумски плодови.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

И уште нешто... Не, за тоа нешто ќе ви речам откако ќе ја извршиме задачата со приредбата, на седми септември навечер, во пресрет на Денот на независноста!“

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Јунус не можеше да се воздржи: – Јас знам, кади баба, јас една, ама којзнае дали не ќе ви изгледа каурска, зашто таа е сега најмодерна кај каурите.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Светот ќе ви биде благодарен!

„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)

Ако го напраите, арно; ако не го напраите, глајте на сите ќе ви ѝ сечам.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Тогаш не дотрајав: - Прашајте однадвор, велам, ако знам ќе ви кажам.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Видовитиот ги враќал кон стравот. - Сепак јас знам, синдраци мајчини. Ноќва ќе дојде.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Солта и шеќерот ќе ви бидат како да си заграбил грст песок од риверот селски...“

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

РИБОЛОВЕЦ ВТОРАТА СЛУЧКА што ќе ви ја раскажам е уште понеобична.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Ќе ви покажам јас! - го води камшикот, се фрла меѓу тркалата - На! Ѓубриња неблагодарни!

„Или“ од Александар Прокопиев (1987)

Ако играте бејзбол, секој трет погодок ќе ви донесе хоум-ран.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

„Тоа е тешко, велам. И минатиот пат инсистиравте на тој ваш редослед па видовте колкави беа недоразбирањата.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Како настанала фотографијава, господару? - прашува Даркер. Margina #21 [1995] | okno.mk 89

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Спонтано, можеби ќе ви се случи “Стела” да ја набљудувате како минималистичко уметничко остварување, блиско до Карл Андре и Боб Морис.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Потем Ина му шепна нешто на аѓутантот, тој нишна со главата, пријде кон мене, и ми рече: „Госпоѓицата со задоволство ќе ви одговори на прашањето ако сега си одите, и ако по последната претстава, вечер, ја побарате во нејзината приколка.“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Кога ќе се истрезнат Ѓупците - мамето ќе ви го расплачат...“

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

А тој строг нагласи: Добро само ќе мора да ја слушате зашто таа ќе ви биде маќеа.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Таа ќе ви купува!

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

А и што ќе ви го допрва тоа?

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

- Ние имаме, - рече. – Ќе ви дадеме. Од аманетот.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Ами ако не беше станат аскерот, шо ќе станеше денеска?

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

- Слушај вамо ти, Лала - му рекол - одамна време кај барам девојче, умно и разумно, што да заприлега за царица.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Во тој миг Прајор, здробен и низ солзи, свикува: „Е да бев, вам денеска ќе ви се посреќеше, зашто, право да ви кажам...

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Настанот што ќе ви го опишам всушност и ме насрчи час поскоро да ѝ ги презентирам на нашата јавност моите наоди во врска со наездата на сенките.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

- Ајде, сега деца, вели, простете се со мајка ви, вели, оти ова ќе ви биде последно видување, вели.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Конечно, лесните дроги според сите оние кои имаат искуство со нив, а и според многу научници неоптоварени од лажниот морал на пуританизмот, ќе ви потврдат дека хашишот и марихуаната се далеку побезопасни, понетоксични и, што е многу важно, понеагресивни наркотици од алкохолот, кој е легален. Каков парадокс.

„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)

За да ми верувате дека сосема буквално се држев до договорот за тајноста на моето користење на станот, ќе ви кажам како се натерав не само да бидам илегалец туку да се чувствувам како таков.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

На асфалтниот пат имаше неколку железни ознаки, на некогашните челични столбови на балканскиот ѕид.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

ЕЛЕОНОРА ШНАП: (кон Николадзе) О, штом вие ништо не знаете, јас ќе ви раскажам.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

- Да седнеме, - им велам, - па ќе ви раскажувам.

„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)

И топлината од сончевите зраци ќе ви ги гали главчињата. 8 ДЕЛ АФТЕРШОК Живеам во постојана апатија со глупоста.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Веднаш ќе ви кажам, тоа е мојот бодигард.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

А се случува и тоа родителот да нема пари за нешто многу важно да купи, да плати, а вие ако му побарате ќе ви ги даде, и на заем ќе земе, дете сте му, а вие ќе ги потрошите не водејќи сметка дека тие се попотребни за нешто друго, одошто за вашето одење в кино, одење во слаткарница, купување на некаква модерна кошула, маица и слично.

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Во 90-тите години од минатиот век, кога се распадна Југославија, земјата на пристанот во нашиот егзил, и го продолживме како државјани на Рерублика Македонија, животот ми го огреа братското пријателство со големиот француски филозоф Едгар Морен, со потекло македонски сефард од Солун, за кого ќе ви пишувам повторно.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

„Што ви е“, праша. Таа одговори липајќи, „Го изгубив единственото дете“.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

„Посетете ја лавовската трпеза во зоолошката градина. Ќе видите бесплатна претстава и уште во џебот ќе ви шушне малку сува слама, паричка со слика на рудар - ударник.“

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Да останевте и вие овде или друго ќе имавте во главата или ќе ви ја немаше.

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Или сепак ќе подрече дека станува збор „само уште за една од неговите убави слабости!“

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Претставителите, чии имиња ќе ви ги набројам подолу, на вашите читатели бездруго ќе им се чинат многу малку, кога ќе има предвид статистиката на бугарскиот народ.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Овој резилак што направија тие пезевенци со никакви пари не се плаќат.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Со крајни напори ја уби својата смрт и се реши на игра. „Без сведок ќе ви кажам се. Што и да сакате.“ Чу: „Што ќе ми кажете?“ Ги загриза усните: „Сѐ.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

- А сега најважното! Ќе ви ја покажам куќата на девојката што најмногу ја сакав и сѐ уште ја сакам.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Дајте ми можност и јас ќе ви го кажам секој негов збор. Тој е против Партијата, не јас!“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

О, јас најдобро знам колку сеќавањата умеат да не измамат! ) Тоа утро покрај Пребег ме заскокотка отвореноста со која Иван застапуваше некои од своите сознанија и претпоставки.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

А сега, добри мои, ќе ви раскажам две случки па ќе ви биде јасно зошто на почетокот на овој наш разговор ве предупредувам да гледате како и врз што газите!

„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)

Ама онаа, Љуба на Кошевецот, ја сосипа: „Немојте така, госпоѓо комесарке, оти овие што ве слушаат може и ќе ви поверуваат.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Ако нешто особено ви се бендиса, ќе ви потврдам.

„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)

Филозофот се заврте кон Стефана Лествичник, кој одејќи по скалилата на властољубието и гордоста мислеше дека по скалилата на знаењето и Вистината се искачува, се поклони, се прекрсти, го поздрави со „Мир со тебе, оче Стефане“ и рече: „Утре ќе ви ја откријам, пред логотетот, тајната на значењето на секој глас одделно.“

„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)

Слепиот Тимон им викаше на луѓето: „Работата гледајте си ја, луѓе: не одете по умот нивни, зашто ќе ви го однесат; и персискиот цар не видел аир од нив: за да им го олесни тешкиот живот на луѓето, побарал од царот на Индија да му испрати даровити музиканти што ќе го веселат народот.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Мојот другар Мартин во последно време многу се здебели. За волја на вистината, се здебелив и јас, но тоа не е од никаква важност за малава приказна што ќе ви ја раскажам.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Бидејќи имињата изостануваат, ќе Ви кажам засега само дека Централниот комитет го смета неговото премавнување како прва и основна задача на нашата организација.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

И да знаете кога вие, денес јунаците од Копанче, Свети Илија, Горуша и Круша, утре кога ќе појдете да градите, да знаете дека потта ќе ви ја мерат само такви селски партсекретари како Лазо негов.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

- Само така. Кога ќе го види тој тоа со окото што го нема, ќе ви ја врачи наградата „Златна опашка од риба“ .

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

„Подготвени ли сте да извршите самоубиство, ако и кога ќе ви наредиме ние?“ „Да.“

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Но јас се надевам дека целта што сте си ја поставиле, да ја овековечите семејната меморија, ќе ви помогне да живеете што подолго.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

А за одењето во Прилеп, дали ќе стане в петок одвечер или в сабота зараното, ќе ви се каже.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Сега јас ќе ви ја кажам колку да ја чуете и да знаете што имате пред вас за научување.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

„Нешо си ми нервозна“, „Много ти љубоморат“, „Пуно имаш душмана„, „У никога да немаш поверење,“ се едни од главните фрази на оваа наша легендарна македонско босанска пророчица која на крај увек ќе ви дае воља за живот со нејзината фраза дека „Среча ти стои“.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Ех, небитница, како ќе ви кажам ... Кажи им, му довикнал оној бабуњосан Адам Лесновец и веќе самиот раскажувал: - Штипскиот бег Кара-Мурат сосила ни ги зеде камењата пред три дни.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Дипигус се навредува и, пред да излезе, дрско му вели на господинот Сенка: - ќе ви дадам еден совет, почитуван господару, како да ги истрезните тие ваши пијани послушници: мозок од овен што не се парел, треба да се стави во вода во која биле избањати мртовци; и тогаш само треба да се послужи, господине Сенка, слично како овие риби и змии кои помалку еднолично ги имаме на менито секој ден.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Гледате ли? А пак што сѐ прави со Зоки, тоа не може да се раскаже, умот ќе ви застане!

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Кога ќе ја најдат онаа што точно одговара, знаат со што си имаат работа.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Се тргнав од вратата. Кога ќе ви ја распламтат суетата не сте во состојба да одредувате дали сте засрамени или само повредени.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

Сите вие сега ќе бидете под негова команда и ќе го слушате што ќе ви заповеда.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Но тоа е долга историја, ќе ви напишам другпат.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

— Ќе ви пукне смешникот, вели Ристо Коларов, ќе ви се расипе центарот за смеење.

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Доста! Слушајте, ќе ви прочитам еден текст, кус, за денес е доволно.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Џеки ми ја претстави плавата: „Хоуп Слејтери”, тоа беше името што Кенди го користеше во тоа време - нејзиното вистинско име беше Џими Слејтери и беше од Масапек, Лонг Ајленд. (...) Sgt. Pepper беше хит тоа лето.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Во рамките на Шеќераната има синдикална организација на ниво на работодавач, која делува во рамките на Агро-синдикатот, во склоп на ССМ.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Ќе ви биде малку незгодно кога ќе речете дека мене ме оставивте тука сам, но вие воопшто не грижете се за тоа. Та јас самиот го сакав тоа, човече.

„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)

Повелете бројче, изводот од книгата на умрените ќе ви биде изготвен за три дена “.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Како прво, Грамофонот Омега имаше вградена телевизиска камера која ја скенираше секоја плоча пред да се обиде да ја отсвири.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Вие сте можеби првиот што тоа сте го кажале, но јас ќе ви раскажам нешто.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Јас го крепев Мане, со мене тој направи кариера, стана човек.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

Па ви реков дека не можам да ви раскажам онака веродостојно, ако цврсто, вистински и со целото срце не ми поверувате во она што ќе ви го кажам.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

И дури стариот да се заврти и да ѝ даде ишарет да не кажува, оваа наеднаш се испушти и му рече на војникот: – Море, пусто да остане и чешмичето, ами ако е за него, елате по мене, јас ќе ви го кажам, не дека е далеку!!! – и тргна напред преку дворот.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Старичката ги собра трошките во едната шепа, стана и рече: - Туа ќе ви постела да спиете.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

DD ПТ: Како оди списанието “Интервју”? DD ЕВ: Па, не е лошо. DD ПТ: Наскоро ќе ве ревидираат за Audit Bureau of Circulations. DD ЕВ: Да, процесот е во тек. DD ПТ: Дали тоа ќе измени нешто? DD ЕВ: Не знам. DD ПТ: Можеби ќе ви помогне околу рекламите... DD ЕВ: Да.

„МАРГИНА бр. 10“ (1997)

Така беше и сега кога сакаше, врз огнот на своите зборови, да сипе пепел: - Почитуван колега, ние, во Архивот, но и пошироко, во Институтот, во земјата, ќе ви останеме засекогаш благодарни за вашата пожртвувана и корисна работа околу пренесувањето на сиџилите.

„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)

А слободен сум да помислам (ни испраќа тој мудра поука) дека и вам стравот помалку ќе ви тежи а сонот поблаго ќе ве казнува кога ќе ги изнесете пред безобѕирните натрапници Господовите зборови на разумот.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

- По нас можеби веќе пошол аскер.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Не може - вели отсечно татко ми - утре, откако ќе се средиме и ќе ја средиме дневнава за да има место за него, ќе ви го покажеме.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

Чакарвелика ниту подзастана, ниту се подзаврте. Продолжи да ги влечка нозете низ сламичиштето и туку рече колку да ја чујат : - И за тоа, деца, кога ќе дојде времето, ќе ви кажам.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Каква игра на случајот, блиските Врионовци, по мајкина линија и блиските Окијаревци, по таткова линија ги зближуваше пријателство, за кое дознав многу, многу години подоцна, за што ќе ви пишувам во друга пригода.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

- Ќе дојдам... и ќе ви раскажам како беше...

„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)

Некои влегуваат со отворени чадори од кои се цеди вода.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

- Како се викаат секој во селото ќе ви кажи, а за тоа каде се погребани, секој во уста држи вода.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Ќе бидете и вие Команчи, па ќе видите што ќе ви направам.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Обидете се да му ги дофатите барем контурите...

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Гласно рече: „Да ви беа празни џебовите, веќе ќе ви покажев.“

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

Одговорот воопшто не беше важен, зашто таа и не заушила како треба, не оти ве чула, - можеше да се поставуваат уште поглупави прашања, - важно беше тоа нејзино поклонување доземи, тоа нејзино вратче кога ќе се издолжи и тие нејзини малечки устиња, поднапрчени, непознати, нови кога ќе ви рече со некој потпевен глас: - Молам, да, благодарам!

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

И најсетне сфатив: седев во кафеаната „Зора”, а спроти мене седеше вистинската Дуда притоа со оној осет на неориентираност: како да почнува во овој момент да сфаќа дека пријателот од другата страна на масата всушност се враќа од некое долго патување.

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Чекајте првин да ги пробам, - не се збуни Зоки – а потоа ќе ви кажам дали се за броење.

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

„Господ со моиве раце. Пуштете ме, ќе ви се оддолжам.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

ФРОСА: (на Мара). Кума, сега Анѓеле ќе ви прати пари, гледајте да заушите некој домаќин за Кате, да ја омажите. Да го одберете тоа гајле.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Меѓу другото, како што веројатно ќе ви биде интересно да погледате, еве како јас тоа ќе го правем. Поучно и привлечно.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

- Ќе ни кажеш ли како ја отепа? - запраша Бојко. - Седете, ќе ви раскажам, - рече чичо Никола.

„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)

Тоа што сега ќе ви го речам, значи, ќе ви го речам не во името на една “типично” француска филозофија, туку од едно стојалиште кое е мое или можеби стојалиште на мал број филозофи што ми се блиски: внатре француското подрачје на филозофијата постојат многу дисконтинуитети, ломови и конфликти.

„МАРГИНА бр. 1“ (1994)

Му донесле, као шчо рекло, две јајца продупнати, готови за излупвење.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

- Дајте ми муштулук, па ќе ви кажам! - рече Рушка. - Добро де... ќе ти дадам - рече Султана.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Оваа техника на пишување одбивна критика е толку препознатлива што само една реченица ќе ви покаже кога е употребена - а тоа е многу покомплицирано, отколку просто да се кажат некои потценувачки нешта за книгата.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

„Соломонова изрека“ Во паушалноста на овој сарказам ќе ви ја парафразирам баналноста на постоењето и двојноста на човечката личност.

„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)

Кога го слушна тоа, братот затрепка со своите ситни очиња и задоволно зафучи два-три пати.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Не знам, - сега ќе дојдам таму и ќе ви кажам.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Кејтен, пријателе, како игравме, како се веселевме, ура! Пуста беше сета строгост, сите казни, сиот ред кога во главата иенадејио ќе ви се јавеше тој бран, Големата вода.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Вади цигари. Ќе Ви смета ако запалам?

„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)

„Кога ќе ви притребам пак, дојдете!“ — и ги прибра трите половини лири што му ги дадоа за преврската.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Студ од коските ќе ви се цеди, туѓите војски ќе ги гледате како живи созданија без душа. На ништо нема да се сеќавате.

„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)

Ете таа несигурност ме измачуваше, ме глочкаше како камче или некое зрно што случајно ќе ви се најде во чевелот.

„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)

Затоа, ако сакате да го запознаете Зоки Поки, првин ќе ви препорачаме да ги прочитате приказниве за него, а ако и покрај тоа сакате да го сретнете, ќе мора да појдете од она што сте го дознале за него, и да го барате. Каде ќе го најдете?

„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)

Да стигнам во понеделник во Америка, денот на Колумбо Ќе се вратам полн со импресии И сѐ ќе ви пренесам, сѐ што ќе купам и оставам Ќе ви ја наслика Фелипа Перестело Мониз Женоо! прерано го напушти Педро Ското Синовите Диего и Фернандо...

„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)

Дури и милијардерот Кисинџер ќе ви продава муда за бубрези и пат до успех на кој само лековерни шутраци би можеле да поверуваат.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

- Ах, деца, деца, - што ли не ќе ви падне на ум.

„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)

Сите врати ќе ви бидат отворени.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

За мојата италијанска евазија ќе ви пишувам во друга пригода...

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Што ќе смелете, тоа ќе изедете. Децата пак ќе ви се збрчкуваат.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Почитувана госпоѓо Лејбовиц, Во вашата последна порака допревте две важни прашања кои постојано го обземаат моето внимание: прашањето на идентитетот и потребата да се промисли тоталитетот на балканското прашање.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Доколку пробате млеко обогатено со овој жолт прав, ќе ви се згадеше и од млеко и од банани за цел живот.

„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)

Една од причините поради кои првенствено ја избрав Џоан Крафорд и што решив да го проучувам фрапантниот спектакл на измешани гламурозност и абјектност кој го приредува, и во Милдред Пирс и во тоа што произлегло понатаму, е тоа што нејзината гејска привлечност нѐ тера да се соочиме со два ноторни аспекта на машкиот геј-субјективитет кои ги прават денешните геј-мажи особено гадливи – па затоа и особено ненаклонети да ги истражуваат: имено, идентификацијата со жените и приврзаноста кон мајката.355 Овие две теми се и средишни и табу во современата машка геј-култура.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Денот на тргнувањето ќе ви го соопштам јас – рече беглер-бегот и им се обрна на аџиите. – А вие, Аџи-Јане и Аџи-Рампо ќе гледате да разберете каде ќе биде поголема нивната сила да можеме и ние со поголема таму да удриме – а кон беговите се обрна со последната заповед: – Гответе се ефендилер, да не се посрамотиме и овој сефер како досега, зашто за нас веќе нема место во царштината на големиот Падишах.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Реков: „Ќе ви... “, сторив и исправен излегов. Децата го сетија мојот бес и останаа зад мене веднаш штом заминав од дуќанот.

„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)

А вештерките кои сакаат да играат на полноќ, ќе ви одговорат штракаталачки: “Одиграјте ни едно расплакано оро и тргнете ваму или – таму!“

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

Едното од нив го скрив јас. Ќе ви кажам зошто и како.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Ја свршивте ли оваа работа, јас ќе ви дадам од моите чифлизи по еден, а кога ќе ги покориме тие сурови планинци, ќе ве направам нивни бегови до жив животи.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Сега да го пратите по цигари, не само што ќе ги донесе туку и кусурот ќе ви го врати до последен денар, ха!

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Вам само ќе ви биде пријатно.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Подоцна ќе ви испратам една книга од која ќе го разберете карактерот на општеството во кое живееме и стратегијата со која ќе го уништиме.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Ако кажете инаку, ќе ви речат зошчо не дојдоте вие, некој, да сторите абер" — им рече Илија горе на трупарите, та така со таа обмана, ем не го издаваат Толета, ни Илија, ем ќе бидат оправдани пред потерата.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Што се случи, каде е детето скриено во ова писмо?

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

2. Веројатно ја знаете онаа приказна за двајцата монаси, но сепак ќе ви ја раскажам.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Еден од нив веќе лежи без крст на чучерскион пат, рекол.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

„Ајде кобници бре - им свикуваше тогаш Гога - уште не ви е јасен планот за кај сте? Јас ќе ви кажам и без Библијата!“

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Нема да ви зборувам како го минавме Широк Сокак, само ќе ви кажам дека тоа беше многу чудно одење, секој би рекол дека брат ми ме водеше баш како пес врзан за него со невидлив синџир.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Можеби е подобро ние двајцата со вас некаде... (Зошто се враќа Љуба.) ЉУБА: Сега ќе ви донесат.

„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)

Ако сум, горе-долу, и јас млад, ама како што гледам по зборовите, детето е сврзано и прокопсано ќе ви биде.

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Потоа не треба да направите ништо повеќе, освен да чекате.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Ако во мислите се вратите во педесетите години и ако замислите дека стапнувате врз територијата на Донскиот манастир низ портата на кулата што е свртена кон прехранбената продавница, она што прво ќе ви падне во очи е една маркантна личност која нервозно се шетка од железниот турски топ до стражарата на манастирскиот чувар и обратно. Тоа и е фамозниот Сухов. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 67

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Е, тој занает, почнувајќи од сега и наредните три-четири дена јас ќе ви го научам.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

- Се спогодуваме како Онисифор Проказник веќе да загинал.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Што ме поттикна да ви ја изречам оваа понуда?

„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)

- Ќе ви раскажам, сѐ ќе ви раскажам, само по ред - продолжи татковиот побратим.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

ФЕЗЛИЕВ: Не уште. Ќе Ви јавам јас кога ќе дојдат.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Во врска со тоа ќе ви раскажам еден необичен настан, кој ме врати во времето на козите.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Од еден рамен покрив трештеше оркестар. Барабаните галопираа. Куцајќи, трубите брзаа да ги стасаат.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Толку ќе ви дадам, ќе се согласи.

„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)

Ви давам три дни за размислување.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Му се фрлив во прегратка.

„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)

ФРОСА: Речете: да го поздравиш! Ај, речете оти не ќе ви праќа ни пари ни тутурка да свирите...

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

- А ние? - прашува Србин. - Вие- што ќе ви даде Господ.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

А и некој да ви ги направеше кој ќе ви работеше во нив, ако не бевме ние селаните.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Еве една и ќе ви кажам.

„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)

Еве дворот е за никаде, а што не ќе се сетите сами, јас ќе ви кажам.

„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)

Еве друго што ќе ви кажам: сестра ми Босилка седеше еден ден во двор на ругузина и си шиеше едно ѓерданче и од ругузината му згина.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

Ако сакате ќе ви го приложам тоа и со графички нацрт.

„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)

СТЕВО: Ќе ми пораснат крила. Ќе ви треба двоглед да ме видите. СИМОН: Кај ќе леташ?

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Го зедов килимчето, му го дадов и му реков: Земете го вие, вам ќе ви биде поголем спомен.

„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)

„Кој ќе ви мачка лепчиња, бабини, кога ќе се враќате гладни од училиште? А, речи, кој? “ - се сврте кон мене баба.

„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)

Само се надевам дека ќе ви се допадне.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

- Ајде така нека бидит, еве јас ќе ви свирам и вие играјте - му рекло момчето.

„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)

ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

ќе (чест.) - ви (зам.)