адвокатува
адвокатуваат; адвокатирајќи
Вид збор: Глагол, несвршен
1.
Се занимава со правна дејност, работи во функција на адвокат, брани други пред суд.
Примери:
Миланов адвокатува веќе триесет години.
2.
Врши функција на правник, на правно лице.
Примери:
Тој адвокатува со неколку фирми.
3.
Се зазема заштитнички кон некого, застапувајќи го за нешто.
Примери:
Ќе адвокатува тој за неа сѐ додека не ѝ го открие вистинското лице.
Изведенки
адвокатување ср.
глаг. им.
глаг. им.