азил
(едн.)
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 19266
2.
Неприкосновено место (во средниот век црквите и манастирите) каде што обвинетите можеле да се засолнат и да избегнат казна.
Примери:
Таа дојде сама спасувајќи се и ние ѝ дадовме азил.
3.
Установа за згрижување болни, малолетни и сиромаси.
Примери:
Беше отворил азил за болните од водена болест и за умоболните.