апотеоза
(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 16296
1.
Во антиката: обред на воздигнување, прогласување на некого (владетел, цар) за божество.
2.
Обожавање, величање, оддавање посебна почест на лица, предмети или појави.
Примери:
Песната е еден вид апотеоза на планината и на нејзината гранитност.