ајдук
Види и:
ајдут (м.)
мн. ајдуци
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 10793
1.
Отпадник што се борел против турската власт.
Примери:
По овој настан тој стана ајдук и и се приклучи на дружината.
2.
Крадец, разбојник, отпадник од власта и од законот.
Примери:
Во нашето стопанство има многу ајдуци.
Тие се големи ајдуци.
Изведенки
1.
ајдучиште ср.
мн. ајдучишта
аугм.
мн. ајдучишта
аугм.
2.
ајдучка ж.
мн. ајдучки
(ретко) жена ајдук
мн. ајдучки
(ретко) жена ајдук